به گزارش دیوان اقتصاد به نقل ار ایرنا، گرایش و کشش نسل جدید به سوی ارزش ها و فرهنگ مدرن، جدا افتادگی آن ها از نسل های پیشین را افزایش داده است و در صورت بی نوجهی به فرایند های فرهنگ پذیری و بازتولید فرهنگی نوجوانان و جوانان از سوی دولت، رسانه و مطبوعات، تعارضات نسلی و در نهایت گسست نسلی، آینده مسیر توسعه جامعه را به مخاطره خواهد انداخت.
شکافی که تحصیلات، ورود ارزش های مدرن و نبود آموزش های مناسب در جهت باورپذیری فرهنگی در میان نسل جوان، عامل گسترش آن شده تا آن جا که انتقال فرهنگ نسل گذشته به نسل جدید را با مشکلات عدیده ای مواجه کرده و از پایبندی جوانان به ارزش ها وهنجارهای والدین خود کاسته است. 
به دنبال بررسی شکاف نسلی و فقدان امکان ارتباط میان نسل ها در جامعه، گروه پژوهش و تحلیل خبری ایرنا، با «حسین حجت پناه» و «مهرداد ناظری» جامعه شناس، گفت و گو کرد. 
به باور این کارشناسان، فاصله نسل ها، در طول تاریخ وجود داشته و همواره نام فرزند «ناخلف» شنیده می شد اما با تغییرات اجتماعی وسیع، گسترش وسایل ارتباط جمعی و الگو پذیری از مدرنیته، این فاصله به شکاف میان نسل ها تبدیل شده است. 

** سرعت تغییرات اجتماعی و ارزشی، بسترساز شکاف نسلی 
به دلیل تغییرات اجتماعی، درمواردی ارزش ها و به ویژه هنجارها نیز تغییر می کنند و باعث شد که نگرش، سبک زندگی، ذایقه و سلیقه، نحوه مصرف و سایر موارد بین نسل ها نیز تغییر کند، افرادی که در دوره مشترکی زندگی می کنند و دارای تجربیات و منابع هویتی یکسان هستند. موضوعی که حسین حجت پناه در گفت و گو با پژوهشگر ایرنا، به آن اشاره کرد.
وی گفت: تغییرات بین نسلی اجتناب ناپذیر است و این تغییرات اگر اندک باشد به گونه ای که امکان فهم مشترک میان نسل ها حفظ گردد، اختلاف نسلی گفته می شود اما هنگامی که شرایط مفاهمه میان نسل ها با مشکلات جدی همراه باشد، شکاف نسلی اتفاق می افتد. 
«در سده های اخیر که جهانی شدن رشد شتابانی گرفته و رسانه های جمعی، آموزش عمومی و نگرش ها و نحوه عملکردها متکثر شده اند، تغییرات اجتماعی هم با سرعت بیشتری پیش می رود و هر چه این سرعت بیشتر باشد، شرایط سخت تری برای ایجاد گفت و گو بین نسل ها فراهم می شود.»
به بیان حجت پناه، در جامعه ایران به دلیل در حال گذار بودن، الگوی ارتباط بین نسلی بیشتر دچار ابهام است چرا که بین ارزش های ذهنی و هنجارهای عینی و همچنین مدرنیته و سنت اختلاف قابل ملاحظه ای وجود دارد. مطالعه ادبیات تاریخ اجتماعی ایران، نشان می دهد که نام فرزندان ناخلف برده می شد اما از این مطلب شکاف نسلی به معنای عدم درک مشترک میان نسل ها که عام و فراگیر شود را نمی توان استنتاج نمود؛ به دلیل اینکه جامعه سنتی بود و هماهنگی میان نظام های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی جامعه وجود داشت. اما جامعه امروزه، به دلیل رویارویی با مدرنیته و ضعف ساختار اجتماعی در برابر این موج، با مسایلی همچون شکاف نسلی دست به گریبان است. 
«متاسفانه در جامعه ما، با هنجارها و ارزش هایی که مورد پذیرش اکثریت افراد باشد، مواجه نیستیم و به نوعی سردرگمی در میان نسل جدید و قدیم موج می زند؛ درحالی که در کشورهای توسعه یافته به الگویی از روابط میان نسل ها و قواعد رفتاری رسیده اند.» 
این جامعه شناس درباره نشانه های شکاف نسلی در میان خانواده های ایرانی اظهار داشت: تغییر مناسبات قدرت در خانواده یکی از نشانه های این شکاف نسلی در جامعه ایران است. جامعه ای که به طور سنتی پدرسالار بوده در حال حاضر به جایی رسیده که قدرت در خانواده ها متکثر شده است. برخی از آن به عنوان، دموکرات شدن خانواده یاد می کنند اما باید گفت در خانواده دموکرات نوعی گفت و گو وجود دارد در حالی که میان خانواده ها، این گفت و گوی مشترک وجود ندارد. »
وی افزود: همچنین در خانه و خانواده ایرانی، هنجارهای قالبی که می تواند آرام بخش باشد از بین رفته و خانواده در حال گذار است به این معنا که علاوه بر این که خانواده از گسترده به هسته ای تبدیل شده بلکه امروز، اعضای خانواده هسته ای هم به بهانه راحت زندگی کردن و نبود درک مشترک در الگوهای مصرف از قبیل موسیقی، هنر و فرهنگ، تمایل به جدا کردن محل سکونت دارند.