به گزارش دیوان اقتصاد، در این پژوهش قوانین مرتبط با بیمه اتومبیل در سایر کشورها بررسی و 22 محور از جمله ویژگی‌های راننده اصلی و سایر رانندگان مجاز، سوابق رانندگی و بیمه‌ای کلیه رانندگان اصلی و مجاز، پس از اعمال نظرات خبرگان صنعت شناسایی شد.
همچنین به منظور بومی‌سازی محورهای شناسایی‌شده، پرسشنامه‌ای با 22 محور توسط مدیران بیمه اتومبیل و IT در شرکت‌های بیمه تکمیل شد که نتایج حاصل از تحلیل این پرسشنامه‌ها حاکی از تایید تمامی فرضیات، به جز یک مورد از آنها است.
از طرف دیگر محورهایی با موضوع ویژگی‌های راننده (و سایر رانندگان مجاز)، ویژگی‌های خودرو و کاربری آن، برای درج در آیین‌نامه تبصره 1 ماده 18 مورد تایید قرار گرفتند.
در ادامه نیز با هدف دستیابی به ریز عوامل موثر در تعیین حق بیمه شخص ثالث ، با استفاده از تجارب 21 كشور و همچنین بررسی متغیرهای موثر در مدل های آماری رایج در محاسبه حق بیمه شخص ثالث در دنیا بر اساس ویژگی‌های راننده، خودرو و کاربری آن به ترتیب 22، 22 و 8 متغیر شناسایی و با استفاده از دو روش بومی‌سازی شدند.
در روش اول، توجه به عوامل فرهنگی و اجتماعی در کشور، توجه به موضوعیت داشتن متغیر، توجه به امکان دسترسی داشتن به اطلاعات متغیر، توجه به تعداد کشورهایی که این متغیر به عنوان عامل اثرگذار در حق بیمه شخص ثالث شناخته شده و اینکه این عامل به چه میزان تاثیرگذار است مورد نظر بوده است و در نهایت بر مبنای پالایش متغیرها به روش فوق؛ بر اساس ویژگی‌های راننده، خودرو و کاربری به ترتیب 16، 17 و 6 متغیر شناسایی شد.
در روش دوم نیز پرسشنامه‌ای بر مبنای متغیرهای پالایش‌شده در مرحله قبل طراحی و نظرات خبرگان بیمه‌های اتومبیل در خصوص لحاظ یا عدم لحاظ متغیرها در محاسبات حق بیمه شخص ثالث اخذ شد و نهایتاً بر اساس ویژگی‌های راننده، خودرو و کاربری به ترتیب 10، 10 و 6 متغیر شناسایی شد.
درپایان آیین‌نامه تبصره 1 ماده 18، با توجه به ساختار و محتوای قوانین و مقررات داخلی (اعم از قانون جدید بیمه شخص ثالث، قانون بیمه، الگوبرداری از دیگر آیین‌نامه‌های اجرایی مرتبط با قانون جدید بیمه شخص ثالث، آیین‌نامه راهنمایی و رانندگی‌ و ...) و طرح‌های اجرا شده در پژوهشکده بیمه در قالب سه فصل؛ تعاریف، دریافت اطلاعات از بیمه‌گذار و مراجع ذی‌ربط و ضمانت اجرا تهیه شد و مجدداً محورها و متغیرها توسط مشاوران مختلفی از جمله مشاوران حقوقی، علمی، اجرایی پالایش شدند که نهایتاً بر اساس ویژگی‌های راننده (اعم از جنسیت، سن، وضعیت تأهل، شغل، سطح تحصیلات، نوع گواهینامه، تاریخ صدور گواهی نامه و سابقه تخلفات، جرائم و تصادفات رانندگی)، خودرو (اعم از نوع/ مدل اتومبیل، کشور سازنده، حجم موتور، تعداد سیلندر، ظرفیت اتومبیل، ظرفیت بارگیری، سال ساخت اتومبیل و تجهیزات ایمنی اتومبیل) و کاربری (مورد استفاده از وسيله نقليه، مشخصات سایر رانندگان استفاده‌کننده از اتومبیل و محدوده جغرافیایی فعالیت) به ترتیب 8، 8 و 3 متغیر شناسایی شد و از محورها نیز 3 محور، به دلیل عدم اهمیت، عدم وجود زیرساخت لازم برای پیاده‌سازی آن یا عدم تطابق با قانون رد شدند.>
گفتنی است پژوهشکده بیمه در این طرح که به سفارش بیمه مرکزی انجام شده است در راستای اجرایی‌کردن آیین‌نامه، به نکات زیر تاکید نموده است:
- جمع‌آوری اطلاعات در سه بعد راننده (و رانندگان مجاز)، خودرو و کاربری به منظور پیاده‌سازی این آیین‌نامه تا پایان برنامه ششم توسعه، لذا می‌بایست متغیرهای شناسایی‌شده در این طرح در فرم‌های پیشنهاد شرکت‌های بیمه گنجانده شود؛ چون اطلاعات جمع‌آوری‌شده فعلی شرکت‌های بیمه، اجرایی شدن این آیین‌نامه را محقق نمی‌کند.
- اتخاذ تدابیری به‌منظور شناسایی رانندگان متخلف غیر مالک؛
- برقراری لینک اطلاعاتی پایگاه داده شرکت‌های بیمه با پایگاه داده سایر نهادها، اعم از نیروی انتظامی، ثبت احوال و ... به منظور خلاصه شدن فرم‌های پیشنهاد و داشتن اطلاعاتی صحیح و قابل اتکا
- الزام شرکت‌های بیمه به نظارت بر تکمیل اطلاعات ضروری مشخص‌شده در این طرح در پایگاه داده شرکت‌های خود
- توسعه زیرساخت‌هایIT هم در پایگاه‌های داده شرکت‌های بیمه و هم در پایگاه داده بیمه مرکزی