به گزارش دیوان اقتصاد به نقل از ایرنا ، سید محمد صادق الحسینی دبیر نشست «سیاست‌های حمایتی و یارانه‌ای؛چالش‌های حکمرانی» از مسعود خوانساری نایب رییس اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی پرسید: به عنوان یکی از نمایندگان بخش خصوصی نگاه شما به طرح اندیشکده شریف در راستای سهمیه بندی بنزین برای هر فرد ایرانی چیست؟

**سوخت را باید به مردم بدهیم
خوانساری گفت: ما در اتاق بازرگانی راجع به این موضوع صحبت کردیم. در نیمه اول سال با یک سری اختلافات به این نتیجه رسیدیم که سوخت را به جای وسایل نقلیه باید به مردم بدهیم.
« باید از دو روایت مردمی و اقتصادی به سهمیه بندی سوخت نگاه کنیم از سال 91 به غیر از سال 95، رشد اقتصادی ما منفی بوده است و سرمایه‌گذاری در سال 96 مساوی سال 56 بوده!به کجا داریم می‌رویم؟ اولین جایی که می‌توانیم برای سرمایه‌گذاری روی آن حساب کنیم مسئله انرژی است.»
وی درباره دیدار سال 95 با رییس موسسه فریز که کشورها را از نظر رقابت پذیری بررسی می‌کند، اظهار کرد: «وی گفت که شما دنبال سرمایه‌گذار خارجی هستید اما ابتدا باید جلوی خروج سرمایه از ایران را بگیرید، بعد سرمایه‌داران ایرانی در کشورهای خارجی را برگردانید و سپس سرمایه‌گذار خارجی جذب کنید. »
خوانساری افزود: سالانه 180 تا 200 هزار میلیارد تومان یارانه بنزین می‌دهیم در حالی که یک خط مترو هفت هزار میلیارد تومان خارج دارد و ما می‌توانیم ناوگان اتوبوس‌رانی کل کشور را نوسازی کنیم.
وی ادامه داد: بزرگترین مشکل ما این است که تصمیم نمی‌گیریم و اگر بگیریم هم خیلی دیر این کار را می‌کنیم. مثلاً روی مسئله FATF دو سال بحث می‌شود و کلی مزیت از بین می‌رود. اکنون مهم‌ترین بحث در بخش خصوصی این است که باید منابعی را برای برون از وضعیت فعلی تامین اعتبار کنیم.
نایب رئیس اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران در پایان خاطرنشان کرد: روزانه 90 میلیون لیتر بنزین مصرف می‌شود و 20 میلیون وسیله نقلیه در کشور وجود دارد. قیمت بنزین باید آزاد شود و اختلاف آن را به صورت نقدی به مردم پرداخت کنیم. در این صورت پنج دهک پایین بهره می‌برند و پنج دهک بالا ضرر می‌کنند. عادلانه‌ترین روش همین است؛ اگر قیمت نفت آمد پایین یارانه کم شود و برعکس.

** باید حرکت از پایین شکل بگیرد
در ادامه برنامه دبیر نشست از علی صناعی استادیار علوم سیاسی دانشگاه شهید بهشتی سوال کرد: آیا طرح های عمومی باعث شورش مردم می‌شود؟ آیا درست است که کشور ما وابسته به طبقات شهری و رو به بالاست و حمایت طبقه‌های فرو دست تاثیری ندارد؟
صناعی در پاسخ بخش‌هایی از نامه امام علی (ع ) به مالک اشتر را خواند و گفت: 40 سال از انقلاب می‌گذرد و حالا ما بحث سیاستی می‌کنیم تا به مسئولان بقبولانیم نفع‌شان در این است که به طبقه‌های فرودست برسیم؛ این موضوع جای تأسف دارد.
وی سه دسته دلیل مخالفت سیاست‌مداران با اصلاح نظام یارانه‌ای را برشمرد: یک دلیل ذهنی است؛ تصور می‌کنند تورم زیاد می‌شود، اگر پول بدهیم فقرا نمی‌روند کار کنند، اگر این کار را کنیم باعث شورش می‌شود در حالی که حفظ وضع موجود به مراتب آشوب‌های بزرگتری ایجاد می‌کند و...
وی افزود: دلیل دوم منافع سیاست‌مداران است و دلیل سوم عدم احساس مسئولیت؛ سیاست‌مدار ما با وضعیت موجود فاصله دارد و برای همین احساس مسئولیت نمی‌کند.
این عضو هیأت علمی دانشگاه شهید بهشتی در پایان تحت عنوان چه می‌شود کرد؟ ، خاطرنشان کرد: مانع ذهنی با آموزش حل می‌شود و برای دو مانع دیگر باید حرکت از پایین انجام شود؛ کسانی که بیشترین منفعت را از تغییر وضع موجود می‌برند، اتفاقاً بی‌صداترین گروه جامعه هستند حال آنکه کسانی که صدا دارند منتفع از وضع موجود هستند.