به گزارش دیوان اقتصاد، مطابق گزارش‌بانک مرکزی از متغیرهای کلان اقتصادی دولت سیزدهم بر پایه داده‌های مرکز آمار ایران، نرخ بیکاری که در نیمه دوم دهه نود به بالاترین حد خود در آن دهه رسید در ابتدای دهه جدید و همزمان با آغاز به کار دولت سیزدهم از محدوده ۹.۲ درصد در سال ۱۴۰۰ به ۸.۱ درصد در پایان سال ۱۴۰۲ رسید که نشان از کاهش ۱.۱ درصدی نرخ بیکاری در بازه زمانی سال ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۲ دارد. حال اینکه بر اساس گزارش‌ها و داده‌های مرکز آمار، نرخ بیکاری در سال ۱۳۹۷ به محدوده ۱۲.۲ درصد رسیده بود.

تسهیلات قرض الحسنه اشتغال وکاهش نرخ بیکاری

در سال ۱۴۰۰ تسهیلات قرض الحسنه بخش اشتغال از میزان ۶.۱ همت به ۵۷.۴ همت در سال ۱۴۰۲ رسیده و همچنین این تسهیلات در بخش مشاغل خانگی از ۰.۲ همت به ۲.۷ همت در سال ۱۴۰۲ رسیده است.

بر این اساس رابطه مثبت میان افزایش تسهیلات پرداختی از سوی بانک مرکزی در حوزه اشتغال و مشاغل خانگی با کاهش نرخ بیکاری در بازه زمانی یاد شده قابل ملاحظه است.

بنابراین نرخ بیکاری در مناطق شهری از ۹.۹ درصد در سال ۱۴۰۰ به ۸.۷ درصد در سال ۱۴۰۲ رسید. همچنین این نرخ در مناطق روستایی کشور از ۶.۹ درصد به ۵.۸ درصد در مقطع زمانی مورد اشاره رسیده است.

گفتنی است؛ در این بازه زمانی، نرخ بیکاری در میان فارغ التحصیلان عالی (تکمیلی)، از ۱۳.۶ درصد در سال ۱۴۰۰ به ۱۱.۸ درصد در سال ۱۴۰۲ رسیده است.