به گزارش دیوان اقتصاد، فولاد به عنوان ماده‌ای پایه در ساخت‌وساز، تولید ماشین‌آلات و تجهیزات صنعتی، نقشی بی‌بدیل در رشد زیرساخت‌های کشور دارد. علاوه بر آن، این صنعت به‌عنوان یکی از عمده‌ترین صنایع صادراتی کشور، ارزآوری قابل توجهی برای اقتصاد ایران فراهم می‌کند و به تقویت جایگاه کشور در بازارهای بین‌المللی کمک می‌نماید. 

در سطح جهانی، صنعت فولاد به دلیل مصرف بالای انرژی و تغییرات قوانین محیط زیستی تحت فشار قرار دارد. بسیاری از کشورها به دنبال کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای از این صنعت هستند که این تغییرات ممکن است بر قیمت و تقاضای فولاد ایران تأثیر بگذارد.

در این راستا، توسعه صنعت فولاد موجب رونق بخش‌های مختلف اقتصادی و کاهش وابستگی به واردات به ویژه در زمینه‌های تأمین مصالح ساختمانی و تجهیزات صنعتی می‌شود. همچنین، سرمایه‌گذاری در این صنعت از عوامل مؤثر در ایجاد اشتغال و تقویت اقتصاد ملی است و هر گونه مشکل و بحران در زنجیره تولید فولاد می‌تواند تأثیرات منفی فراوانی در حوزه‌های اقتصادی و اجتماعی به دنبال داشته باشد. 

یکی از مسائلی که اخیراً نگرانی‌های زیادی را در پی داشته، قطعی گاز در صنعت فولاد کشور است. با توجه به اینکه این صنعت تنها چهار درصد از گاز تولیدی کشور را مصرف می‌کند، در شرایط کمبود گاز به عنوان نخستین هدف برای قطع گاز قرار می‌گیرد. این اقدام با وجود مصرف محدود انرژی، منجر به بحران‌های گسترده می‌شود. مهم‌ترین پیامد این مشکل، تأثیر منفی بر اشتغال است. 

تعطیلی کارخانه‌ها و کاهش تولید می‌تواند منجر به تعدیل نیرو و حتی اخراج کارکنان شود، امری که در شرکت‌هایی با تعداد بالای نیروی کار، همچون فولاد مبارکه، جدی‌تر است. در نتیجه، این بحران ممکن است مشکلات مالی جدی برای پرداخت حقوق و پاداش‌ها به‌ویژه در شرایط بحرانی ایجاد کند.

آثار این بحران علاوه بر تأثیرات مستقیم بر اشتغال، دامنه‌ای گسترده‌تر دارد و ممکن است بر زنجیره تأمین فولاد، به ویژه صنایع وابسته مانند خودروسازی و لوازم خانگی، آسیب وارد کند. این امر می‌تواند موجب کاهش درآمدهای صادراتی و مشکلات در تأمین مواد اولیه برای صنایع وابسته شود. 
از سوی دیگر، قطعی گاز در شرکت‌های بزرگ فولادی مانند فولاد مبارکه، تأثیرات منفی بر بازار سرمایه خواهد گذاشت. کاهش تولید در این شرکت‌ها می‌تواند منجر به عدم تحقق سود پیش‌بینی‌شده برای سهامداران و فشار به بورس شود که به نوسانات غیرمنتظره در بازار منجر می‌شود.

زنجیره تأمین فولاد نیز تنها تحت تأثیر قطعی گاز نیست و مشکلاتی نظیر کاهش دسترسی به منابع اولیه مانند آهن‌اسفنجی و کک یا افزایش قیمت آن‌ها می‌تواند فشار بیشتری به این صنعت وارد کند. 

علاوه بر آن، بحران قطعی گاز مسائل مالی فراوانی ایجاد می‌کند که شامل بدهی‌های مالیاتی، مشکلات پرداخت به بانک‌ها و بیمه تأمین اجتماعی است، که بر پایداری مالی و عملکرد صحیح صنایع تأثیرگذار است. برای کاهش تأثیرات قطعی گاز، راهکارهایی نظیر تنوع در منابع تأمین انرژی، استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر، بهره‌وری بیشتر انرژی و حمایت‌های دولتی می‌تواند مفید باشد.

بنابراین، با توجه به نقش اساسی این صنعت در اقتصاد کشور، نیاز به مدیریت بهینه مصرف گاز و انرژی در این بخش و برنامه‌ریزی برای مقابله با تبعات منفی قطعی‌ها حس می‌شود. این اقدامات می‌توانند ضمن حفظ تداوم تولید، از بروز مشکلات اجتماعی و اقتصادی گسترده جلوگیری کرده و صنعت فولاد را در شرایط بحرانی مقاوم‌تر سازند.