به گزارش دیوان اقتصاد، اما آیا این تنها مشکل ایران است؟ مطالعات تازه نشان می‌دهد که مسکن در بسیاری از کشورهای جهان نیز با حباب قیمتی روبروست، اما شرایط ایران به‌خاطر وضعیت اقتصادی، تورم مزمن و تغییرات جمعیتی خاص‌تر است.

در پژوهشی که داده‌های 42 کشور طی سال‌های 2005 تا 2022 را بررسی کرده، تأکید شده که عوامل اصلی افزایش قیمت مسکن عبارتند از: رشد جمعیت، تورم، و حتی تغییرات نرخ ارز. این عوامل دست‌به‌دست هم داده‌اند تا قیمت مسکن نه‌تنها در ایران بلکه در بسیاری از نقاط جهان با شیب تندی بالا برود.
تحلیلگران بر این باورند که افزایش تولید، به‌ویژه در بخش مسکن، می‌تواند راهگشا باشد. تولید بیشتر به کاهش فشار تقاضا کمک کرده و در نهایت، روند افزایشی قیمت‌ها را متوقف می‌کند. البته نباید تأثیر نرخ ارز و سیاست‌های جمعیتی را نادیده گرفت. هرچند کاهش نرخ رشد جمعیت شاید حباب را کوچک‌تر کند، اما با توجه به سیاست‌های کشور برای جوان‌سازی جمعیت، این مسیر چندان عملی نیست.

حباب قیمت مسکن زنگ خطری است که توجه همگانی را می‌طلبد. سیاست‌گذاران باید به‌جای مسکن‌های کوتاه‌مدت، سراغ راهکارهای پایدار بروند؛ از حمایت از تولید تا مهار تورم و کنترل نرخ ارز. در نهایت، مسکن باید دوباره به جایگاه واقعی‌اش بازگردد: سرپناهی برای زندگی، نه ابزاری برای سوداگری.