به گزارش دیوان اقتصاد، مصرف ظاهری فولاد میانی ایران در ۱۱ ماهه سال ۱۴۰۳ به ۲۱.۳ میلیون تن رسیده که ۲.۱ درصد کمتر از مدت مشابه سال ۱۴۰۲ است. از سوی دیگر این شاخص در محصولات فولادی نیز با کاهش ۱.۶ درصدی به ۱۷.۷ میلیون تن رسیده است. مصرف ظاهری مقاطع طویل فولادی بیش از همه محصولات دیگر کاهش یافته و با افت قابل توجه ۹ درصدی به ۸.۱ میلیون تن رسیده است.

برآورد می‌شود مصرف ظاهری فولاد ایران در پایان سال ۱۴۰۳ حداکثر به حدود ۲۳ میلیون تن رسیده باشد که به معنای سرانه مصرف ۲۷۰ کیلوگرمی است. این عدد با سرانه مصرف فولاد ۴۰۰ کیلوگرمی هدف‌گذاری شده در چشم‌انداز افق ۱۴۰۴ فاصله زیادی دارد.

همچنین بررسی وضعیت تولید نیز نشان می‌دهد که نرخ افت تولید فولاد ایران در ۹ ماهه سال ۱۴۰۳، ۴.۸ درصد بود که در آمار ۱۰ ماهه به ۵.۵ رسید و در آمار ۱۱ ماهه به ۶.۷ درصد افزایش یافته است.

محدودیت‌های انرژی، تولید فولاد میانی کشور را حدود ۲ میلیون تن به ارزش حدود یک میلیارد دلار کاهش داده است.

۷۵ درصد این کاهش در تولید شمش فولادی رخ داده است که نشان از تأثیر بیشتر محدودیت‌های برق و گاز در واحدهای کوچک و متوسط بخش خصوصی دارد.

محدودیت‌های شدید گازی، تولید ظرفیت‌های جدید آهن اسفنجی به مدار آمده را خنثی کرده است.

تولید در کنسانتره سنگ آهن افزایشی است، اما در گندله کاهش تولید به ثبت رسیده است.

بعد از شمش، میلگرد بیشترین نرخ کاهش تولید در زنجیره فولاد را به ثبت رسانده که عمدتاً ناشی از رکود شدید بازار داخلی و کاهش صادرات است.