به گزارش دیوان اقتصاد، امروز با تغییرات ساختار سیاسی دولت آمریکا مواجهیم. باید ببینیم این تغییر ساختار و نگرش چه تأثیری بر صنعت بیمه ما به عنوان یک نهاد اقتصادی خاص حامی اقتصاد است می‌گذارد. چون صنعت بیمه علاوه بر اینکه حمایت‌کننده است، در دنیا به عنوان ضریبی از توسعه‌یافتگی در حوزه اقتصادی هم به آن نگاه می‌شود. خب ما می‌خواهیم اول ببینیم که تحریم‌ها چه تأثیری گذاشتند و آیا ما توانستیم با سیاست‌های خوب‌مان اثرشان را کاهش دهیم؟ حال خوب و بد ما از این جا مشخص می‌شود. اگر موفق شده باشیم اثرگذاری را کاهش دهیم و نظم را برقرار کنیم و حداقل‌ها را برآورده کنیم، می‌گوییم حال‌مان خوب است. اگر این اتفاق نیفتاده باشد، طبیعتاً می‌توانیم بگوییم ذی‌نفعان ما ضرر کردند.»

به گفته محمدرضا خوش‌کیش مهم‌ترین تاثیر تحریم زمانی است که دیگر امکان انتقال ریسک‌های بزرگ را به خارج از کشور نداریم. ریسک‌ها متمرکز می‌شوند و آن وقت باید بررسی کنیم که در چند سال گذشته موفق شده‌ایم این ریسک‌ها را جبران کنیم.

او در این باره توضیح می‌دهد: « آمارهای سال ۱۴۰۲ را ملاحظه کنید می‌بینید که ما ۶۰درصد افزایش حق بیمه داشتیم. ولی همان آمارهای بیمه مرکزی می‌گویند که ما ۱۵درصد افزایش سرمایه داشتیم. این نشان می‌دهد که صندوق کم اثر کردن تحریم‌ها که نوعی منابع دولتی است، عملاً دارند ریسک‌های کشور را که بالاتر رفته، به جای اینکه این ریسک‌ها در بخش‌های خصوصی و سهامی تقسیم شود، قهری و اجباری دارد به سمت بیمه مرکزی می‌رود. آمارهای نشان می‌دهد که ۸۰درصد ریسک‌های کشور در حوزه بخش دولتی و بیمه مرکزی متمرکز می‌شود. این نشان می‌دهد که اثرگذاری تحریم‌ها باعث شده که ریسک‌ها در ساختار نهاد دولت متمرکز می‌شود که این اصلاً خوب نیست. باید چه کاری می‌کردیم که این اتفاق نیفتد؟»

مدیرعامل بیمه اتکایی امین برای سوال‌های مطرح شده خودش پاسخ نیز دارد. او ادامه می‌دهد:‌ «اول باید سرمایه‌های شرکت‌های بیمه را با سیاست‌هایی که کشور دارد تسریع کنیم که این سرمایه‌ها افزایش پیدا کند و این گونه ریسک‌پذیری شرکت‌ها هم افزایش پیدا می‌کند و نقش دولت در پذیرش ریسک‌های کشور کم‌رنگ‌تر می‌شود، تا اینکه امروز به ۸۰درصد برسیم. حالا عملاً تمام ریسک‌های کشور دولتی است و اتکایی کشور کاملاً در نهاد دولت متمرکز شده است. پس باید با نگاهی ویژه و تشویق سرمایه‌گذاران، اثرگذاری تحریم‌ها را کاهش دهیم. اگر یادتان باشد زمانی که در شورای عالی بیمه بودم بحث بیمه‌های اتکایی ملی را مطرح کردم. نظر ما این بود که باید یک شرکت بیمه ملی اتکایی داشته باشیم، با حداقل سرمایه ۱۰۰ همت که اثرگذار باشد. این ۱۰۰ همت را قرار نیست ارگان‌های دولتی تأمین کنند، باید سهامی عام باشد و ما منابع را از مردم بگیریم. ما امروز با سیلان جابه‌جایی نقدینگی مواجهیم، این ۱۰۰ همت می‌تواند نقدینگی را در یک بازار هدفمند متمرکز کند.»

قیمت گذاری حرفه‌ای داشته باشیم

و اما بحث قیمت‌گذاری در صنعت بیمه که محمدرضا خوش کیش از دیرباز در مصاحبه‌های خود بیان داشته است تا بلکه متولیان و مسئولان صنعت بیمه کشور را متوجه عمق مسئله کند. او در این باره می گوید: «امروز نرخ‌گذاری را در دنیا، شرکت‌های بیمه اتکایی انجام می‌دهند. رقابت در دنیا اصلاً در کم کردن حق بیمه به هر قیمتی نیست. یک شرکت بیمه اتکایی قیمت حداقل فنی اعلام می‌کند و رقابت روی یک یا دو درصد تفاوت است. ولی ما امروز برای پروژه‌های بیمه درمان می‌بینیم که تفاوت قیمت‌ها از ۱ تا ۱۰ است. این نشان می‌دهد تلاطم عجیب‌وغریبی را شاهدیم. پس ما یک شرکت بیمه اتکایی بزرگ ملی نیاز داریم که ریسک را کم کند. انتقال تجربیات هم شکل می‌گیرد. حالا باید انتقال تجربه از بزرگان بخش اتکایی به نسل جدید انجام شود که خلأ به‌وجود نیاید. اگر همین امروز تحریم‌ها برداشته شوند صنعت ما در بین‌الملل چه داریم؟ ما در حوزه بیمه فقط مصرف‌کننده‌ایم. درحالی‌که یک زمانی بیمه اتکایی امین در ۱۵ سال پیش هدفش ورود به حوزه بین‌المللی بود. پس اگر یک شرکت بیمه اتکایی با ۱۰۰ همت داشته باشیم تازه می‌توانیم به آن بگوییم ۱۰۰میلیون دلار که در دنیا عدد کوچکی حساب می‌شود. ولی حداقل می‌توانیم یک جایگاهی داشته باشیم، عرضه داشته باشیم و ریسک بپذیریم و انتقال دهیم. حداقل در دنیای در لایه‌های دو و سه حرفی برای گفتن داشته باشیم. اما اگر تحریم‌ها هم برداشته نشود باز هم می‌توانیم قیمت‌گذاری را به شرکت بسپاریم، انتقال تجربیات به نسل جدید انجام دهیم، می‌تواند نقش مهمی در کم کردن تأثیر تحریم‌ها داشته باشد. ما کشوری هستیم که با چهارده کشور همسایه‌ایم. می‌توانیم در تعدادی از این کشورها شرکای ریسکی پیدا کنیم. اگر بخواهیم حال‌مان بهتر شود باید یکی از این کارها را انجام دهیم.»

و اما بیمه امین که در دوران حضور محمدرضا خوش‌کیش توانست حال و روز روشنی را به خود ببیند. از خوش‌کیش درباره این روزگار خوش و آینده آن پرسیدیم. برقی بر چشمانش افتاد و گفت: « همین تعریف‌هایی که خدمت‌تان عرض کردم و دیدگاه‌هایی که دارم را در غالب کوچک در اتکایی امین اجرا می‌کنیم. شما اگر آمارهای سال ۱۴۰۲ را با ۱۴۰۳ مقایسه کنید، می‌بینید که ۸۵درصد افزایش پرتفو و بالا رفتن نگهداری داشتیم. در کمتر از یک سال، دو افزایش سرمایه داشتیم، از ۸۰۰ به ۲۰۰۰ رسیدیم. البته افزایش سرمایه دوم ما در حال انجام است . با وجود اینکه پرتفوی ما دو برابر شده، ضریب خسارت ما از ۲۰ به ۱۷ رسیده است. توان‌گری ما هیچ تغییری نکرده است. دوباره توان‌گری را با افزایش تجدید ارزیابی داریم به هزار می رسانیم که بتوانیم ریسک‌های بیشتری برداریم.

از ریسک کردن نترسیم

برداشتن ریسک‌های بزرگ برای ما آدم‌های معمولی شاید کمی ترسناک باشد به همین سبب از خوش‌کیش از این ترس و واهمه پرسیدیم. این که در کسب و کار بیمه هم آیا این همه ریسک را به جان خریدن آیا ترسناک نیست؟ و او پاسخ داد: «نه، کار شرکت بیمه ریسک‌پذیری با برخورد عاقلانه است. اگر این کار را نکنیم می‌شود همان حکایتی که ریسک نکنیم و بنشینیم و یک سودی را تقسیم کنیم. همین جملات را بعضی اوقات حتی از اعضای هیئت مدیره خودمان می‌شنوم. معمولاً پیروزی عبور از خطر است، همیشه آن‌سوی خطر پیروزی است. ایستادن و فکر کردن به خطر هیچ‌وقت موفقیت و پیروزی را نصیب‌تان نمی‌کند. پس ما باید با رعایت تمام مسائل فنی، ریسک‌های بزرگ برداریم، نقش‌مان را ایفا کنیم. حق بیمه دوبرابر، امسال هم نسبت به سال قبل دو برابر، یعنی از روزی که من آمدم تا آخر امسال، چهار برابر حق بیمه را در دو سال ایجاد کردیم. ما تنها شرکتی هستیم که از ۲۰درصد ذخایرمان می‌توانیم ۳۰درصد ریسک برداریم، یعنی ما ۵۰درصد بیشتر از شرکت‌های دیگر ریسک برمی‌داریم. با این وجود ضرایب‌مان خوب است، سودآوری خوبی داریم، شرکت خوشنام است، مشتری‌های وفادار هم داریم. امروز اکثر شرکت‌هایی که با آن‌ها کار می‌کنیم بیمه اتکایی امین راه همراهی امین می‌دانند و این صداقت همیشه باقی خواهد ماند، چون اصل صداقت در صنعت بیمه بسیار اصل مهمی است. ارتباطات خوبی با صنعت بیمه داریم و امیدواریم که امین بتواند نقش خودش را در کم کردن آثار تحریم‌ها، در خوشحال کردن و حمایت از مردم ایفا کند. و اینکه امیدواریم بتوانیم شاخه‌های خودمان را در کشورهای همسایه افزایش بدهیم. تمرکز ریسک‌های کشور را کم کنیم و از طرفی هم ریسک‌های آن‌ها را هم بگیریم. چون در دنیا مبادله تجاری مهم‌تر از چیزی است که تولید می‌کنید. ما باید ظرفیت صنعت بیمه را به سویی ببریم که هرچه می‌توانیم مبادلات‌مان با صنعت بیمه دنیا را زیاد کنیم. بازار ایران بازاری بسیار بکر، با ظرفیت، پرپتانسیل و برای سرمایه‌گذاران بسیار پرجاذبه است.»

فرابیمه