به گزارش دیوان اقتصاد، مدل‌های سنتی سرمایه‌گذاری در دهه‌های گذشته نتوانسته‌اند ظرفیت واقعی روستاها را فعال کنند و اغلب کشاورزان کوچک و متوسط به دلیل نبود دسترسی به منابع مالی کافی، از تولید مازاد و توسعه بازار محروم مانده‌اند.

اکنون با تغییر نگاه به سرمایه‌گذاری پایدار و استفاده از ابزارهای مالی نوین، امکان بازآفرینی اقتصاد روستایی بیش از هر زمان دیگری فراهم شده است.

در این رویکرد، منابع مالی به‌صورت هدفمند وارد پروژه‌هایی می‌شود که علاوه بر سود اقتصادی، اثر اجتماعی قابل اندازه‌گیری دارند. 

سرمایه‌گذاری در سیستم‌های آبیاری هوشمند، تولید گلخانه‌ای، کشاورزی دقیق و صنایع تبدیلی نه‌تنها درآمد کشاورزان را افزایش می‌دهد، بلکه اشتغال مستقیم و غیرمستقیم در روستاها را نیز تقویت می‌کند.

 این اقدامات باعث کاهش مهاجرت روستاییان به شهرها و ارتقای کیفیت زندگی آنان می‌شود و روستاها را به موتور رشد ملی تبدیل می‌کند.

صندوق‌های مشترک سرمایه‌گذاری که منابع دولت، بانک‌ها و بخش خصوصی را تلفیق می‌کنند، یکی از ابزارهای کلیدی این سیاست هستند.

این مدل امکان جذب سرمایه‌های کوچک و بزرگ را فراهم می‌کند و ریسک‌های مرتبط با تولید و بازار را کاهش می‌دهد. همچنین، اجرای پروژه‌های پایلوت در چند استان می‌تواند ظرف چند سال هزاران فرصت شغلی ایجاد کند و تجربه‌ای عملیاتی برای توسعه ملی فراهم آورد.

علاوه بر این، عدالت مالی و فراگیری اقتصادی محور اساسی این سیاست‌ها است. حمایت از زنان، جوانان و تعاونی‌های کوچک کشاورزی از طریق تأمین مالی هدفمند، زمینه شکوفایی استعدادها و افزایش بهره‌وری را فراهم می‌کند. با هوشمندسازی منابع و استفاده از داده‌های واقعی تولید، تصمیم‌گیری‌ها دقیق‌تر و منابع بهینه مصرف می‌شوند.

این مدل سرمایه‌گذاری همچنین امکان صادرات محصولات با ارزش افزوده بالا را افزایش می‌دهد. ایجاد زیرساخت‌های دیجیتال و پلتفرم‌های فروش هوشمند، دسترسی کشاورزان به بازارهای داخلی و بین‌المللی را بهبود می‌بخشد و موجب افزایش سودآوری و تقویت تراز تجاری کشور می‌شود. 

کشور در موقعیت ممتاز جغرافیایی قرار دارد و با سرمایه‌گذاری هدفمند، می‌تواند نقش منطقه‌ای خود در تأمین امنیت غذایی را ارتقا دهد.

به این ترتیب، سرمایه‌گذاری روستایی فراتر از یک سیاست حمایتی صرف، به یک استراتژی بلندمدت اقتصادی تبدیل می‌شود که اشتغال، توسعه روستایی، رشد تولید و تاب‌آوری ملی را همزمان پوشش می‌دهد. آینده‌ای که در آن روستاها به قطب تولید و فناوری تبدیل می‌شوند، بستگی مستقیم به اجرای دقیق سیاست‌های مالی هوشمند و توسعه سرمایه‌گذاری پایدار دارد. 

این تحول، مسیر تازه‌ای برای کشاورزی ایران، اقتصاد ملی و امنیت غذایی فراهم می‌کند و نشان می‌دهد که سرمایه‌گذاری هوشمند در روستاها، موتور محرک رشد اقتصادی و توسعه پایدار کشور است.