به گزارش دیوان اقتصاد به نقل از فارس، با بررسی تغییرات و بهای فروش دلار در بازار طی ماه‌های مختلف و مقایسه تطبیقی آن با سال‌های قبل، امکان شکل‌گیری یک الگو از تغییرات نرخ ارز به وجود می‌آید.
براساس میانگین تغییرات قیمت ارز در ماه‌های فروردین تا اسفند ماه سال‌های 93 تا 96، نرخ ارز هر سال در طول دوره مهرماه تا دی رشد قابل توجهی دارد و پس از دی ماه تا حدودی کاهش می‌یابد، اما به نقطه قبل بازنمی‌گردد. به عنوان مثال نرخ ارز در فروردین ماه 93 به میزان 3099 تومان بود که این رقم در پایان دی ماه همان سال از 3500 تومان عبور کرد، اما بهمن و اسفند مجددا کاهش یافته و به 3393 تومان می‌رسد.
در سال 94 هم وضع به همین منوال است. تا مرداد ماه بهای دلار در دامنه 3300 تومان قرار دارد اما در شهریور ماه به کانال 3400 تومان می‌رسد و این روند در مهر، آبان، آذر و دی ادامه یافته و به 3673 تومان می‌رسد و دوباره در بهمن و اسفند حدود 200 تومان کاهش می‌یابد، اما این رقم باز 129 تومان بالاتر از بهای فروردین ماه 94 است.
در سال 95 همین سناریور تکرار می‌شود و در نهایت دلار از میانگین 3493 تومان در فروردین ماه به 3772 تومان در پایان اسفند می‌رسد، این روند در 9 ماهه سال جاری هم تکرار می‌شود.
در واقع سکوی پرتاب دلار به قیمت‌های بالاتر در سال‌های 93 تا 96 رشد 4 ماهه مهر تا دی است و دی بهای دلار تقریبا در هر سال به نقطه اوج در آن سال رسیده است.
بانک مرکزی در سال‌های اخیر همواره معتقد به تخلیه شدن اثرات تورم در نرخ ارز است و به نظر می‌رسد فصل پاییز و دی ماه با توجه به رشد تقاضای فصلی ارز و اوج‌‌گیری تحولات بازارهای جهانی، موقعیت مناسبی برای تنظیم نرخ ارز با بهای واقعی ارز باشد چرا که بعد از گذر از دی ماه، نرخ ارز با وجود کاهش بها، به سطح قبل از افزایش نرخ ارز در هر سال نمی‌رسد.