به گزارش دیوان اقتصاد به نقل از پایگاه خبری خرد و کلان، در این یادداشت آمده است:

نیمه شب گذشته و با گذشت چند ساعت از ثبت نام در سامانه «سماح» برای اعزام به زیارت اربعین حسینی، به این فکر افتادم که از خدمات ارز اربعین هم استفاده کنم، اما چطور می شد آن وقت شب، ارز اربعین تهیه کرد؟

یادم افتاد که در سال‌های قبل، روش‌های غیرحضوری برای خرید ارز اربعین را تبلیغ کرده بودند، اما از همراهانم در سفر شنیده بودم که آن قدر این فرایند پیچیده و سخت بوده که ترجیح داده‌اند ارز مورد نیاز را از بازار آزاد تهیه کنند.

با این حال در اینترنت جست و جویی کردم تا ببینم امسال هم می توان ارز اربعین را غیرحضوری تهیه کرد یا خیر؟

«سپینو»، نخستین کلیدواژه‌ای بود که با جستجوی «ارز اربعین» در اینترنت مشاهده کردم. من رابطه خوبی با نصب اپلیکیشن های بانکی ندارم، چون معتقدم بیشتر از این که کاری انجام دهند، فضای گوشی را اشغال می کنند، اما در تاریکی شب و بیکاری آن وقت، از سایت بانک صادرات ایران، این اپلیکیشن را نصب کردم.

در توضیحات خواندم که نصب اپلیکیشن چندان زمانی نمی برد. همین طور هم بود. با وارد کردن کد‌ملی و شماره تلفن همراه، ورود به اپلیکیشن انجام شد. قسمت درخواست ارز اربعین، جلو چشمم بود و چون تا نیمه راه آمده بودم، مسیر را ادامه دادم.

باورم نمی شد، اما تنها با وارد کردن کد ملی، همه اطلاعات من و همراهانم را روی اپلیکیشن دیدم! میزان ارز درخواستی‌ام را ثبت کردم و رسیدم به آخرین مرحله، یعنی پرداخت پول! در کسری از ثانیه، با وارد کردن شماره حساب بانک صادرات، مبلغ محاسبه شده برای ارز تخصیصی از حسابم کم شد.

یک شعبه نزدیک منزلم برای مراجعه و دریافت ارز انتخاب کردم و تمام. حالا فقط مانده است مراجعه به شعبه و دریافت ارز فیزیکی. شنیده بودم بانکداری دیجیتال همه کارها را راحت کرده است، اما نمی دانستم تجربه کار با یک اپلیکیشن بانکی، آن هم با این سرعت و دقت، تا این اندازه جذاب باشد.