به گزارش دیوان اقتصاد، نسبت کفایت سرمایه به عنوان یکی از مهمترین شاخص‌های ارزیابی بانک‌ها، حاصل تقسیم سرمایه پایه به مجموع دارایی‌های موزون شده به ضرایب ریسک برحسب درصد است.

ماده ۳ آئین نامه کفایت سرمایه مصوب شورای پول و اعتبار تأکید کرده است که حداقل نسبت کفایت سرمایه برای کلیه بانک‌ها و مؤسسات اعتباری(اعم از دولتی و غیردولتی)، ٨ درصد تعیین می‌شود.

کارکرد اصلی نسبت کفایت سرمایه را می‌توان حمایت از سپرده گذاران و نیز جلوگیری از بروز تکانه‌های احتمالی به هنگام تغییرات سیاست‌های پولی و اعتباری کلان توصیف کرد.

اساساً مشتریان بزرگ هنگام انتخاب یک بانک به عنوان شریک تجاری، نسبت کفایت سرمایه آن را به عنوان یک شاخص اصلی مورد توجه قرار می دهند، چرا که این شاخص نشان می‌دهد بانک تا چه اندازه می‌تواند به تعهدات خود در قبال مشتری عمل کند.

اکنون در نظام بانکی، کمتر از ۱۰ بانک، دارای کفایت سرمایه استاندارد ۸ درصدی هستند. اطلاعات موجود نشان می‌دهد بانک سینا در سال ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲، موفق شده است نسبت کفایت سرمایه خود را بالای ۸ درصد نگه دارد.