به گزارش دیوان اقتصاد، سید امیر طباطباییان، با بیان اینکه برخلاف باور عموم فولاد صنعتی آب‌بر نیست و تنها یک درصد از مصرف آب کشور را به خود اختصاص می‌دهد اضافه کرد: برای تولید هر کیلوگرم فولاد در مبارکه فولاد از ابتدای چرخه تولید تا انتها نزدیک به 2.5 لیتر آب مصرف می‌شود، این در حالی است که برای تولید یک کیلو گندم و یا یک کیلو هندوانه بیش از ۳۰۰ تا ۴۰۰ لیتر آب مصرف می‌شود.

مدیر انرژی و سیالات شرکت فولاد مبارکه گفت: صنعت فولاد انرژی‌بر است اما آب‌بر نیست. نکته دوم اینکه فرایند تولید فولاد بنا بر مکان تأسیس آن صنعت، متفاوت است. از یک سو، برخی صنایع فولادی با رویکرد استفاده از آب دریا جهت خنک‌کنندگی تجهیزات، نزدیک دریا احداث می‌شوند و از سوی دیگر، صنایعی هستند که دور از دریا و یا منابع آب فراوان قرار دارند و فرایندهای آن‌ها بر اساس کار در شرایط خشک و نیمه‌خشک است.

وی با بیان اینکه در کشور ایران عمده صنایع فولادی در مرکز کشور و نزدیک معادن قرار دارند، اضافه کرد: طراحی سیستم‌های خنک‌کاری این شرکت‌ها بر اساس مناطق خشک و نیمه‌خشک است. اگر شرکتی کنار آب دریا باشد و هدف آن استفاده از آب دریا برای خنک‌کاری باشد، بین ۱۵ تا ۲۵ لیتر به ازای یک کیلوگرم فولاد، آب مصرف می‌کند اما اگر این شرکت در مناطق خشک و نیمه‌خشک راه‌اندازی شود، بین 2.5 تا ۵ لیتر آب برای هر کیلوگرم فولاد آب مصرف می‌شود.

 در فولاد مبارکه 2.5 لیتر آب به ازای هر کیلو فولاد مصرف می‌کنیم

طباطباییان گفت: ما در فولاد مبارکه 2.5 لیتر آب به ازای هر کیلوگرم فولاد مصرف می‌کنیم و رکورد مصرف ۲.۲ لیتر را برای یک کیلوگرم فولاد در سال ۱۴۰۱ داشته‌ایم.

وی تصریح کرد: کاهش مصرف آب در فرایندهای تولید از رویکردهای فولاد مبارکه است، برای مثال ما از برج‌های خنک‌کننده استفاده می‌کنیم و این برج‌ها را به خنک‌کننده‌های خشک یا هیبریدی تبدیل کرده‌ایم که مصرف آب را در فرایند تولید کاهش می‌دهد. موضوع بعدی تصفیه و بازچرخانی آب است. ما پساب‌های موجود در شرکت و شهرهای اطراف را تصفیه می‌کنیم و در تولید استفاده می‌کنیم.

فولاد مبارکه کمتر از یک درصد از حوزه آبریز زاینده‌رود برداشت دارد

مدیر انرژی و سیالات شرکت فولاد مبارکه با بیان اینکه این شرکت سهم کمتر از یک‌درصدی در حوزه زاینده‌رود دارد، افزود: طبق آمار وزارت نیرو کل حوضه آبریز زاینده‌رود عددی نزدیک به ۵۰ تا ۶۰ میلیون مترمکعب آب به صنعت می‌دهد و این ۵۰ تا ۶۰ میلیون لیتر مکعب در مقایسه با آبی که برای بخش کشاورزی توزیع می‌شود، حدود یک درصد و کمتر است. با کاهش این یک درصد، نباید انتظار احیای زاینده‌رود را داشت. ما به‌عنوان بخش صنعت اقدامات خود را انجام می‌دهیم؛ اما حوزه کشاورزی، شرب و حوزه‌های دیگر نیز باید بر اساس نیاز و سهم خود، برداشتشان را کاهش دهند.