به گزارش دیوان اقتصاد، طبق تبصره یک ماده ۲۹ برنامه هفتم پیشرفت و آیین‌نامه اجرایی مصوب هیأت وزیران در ۵ اسفند ۱۴۰۳ و بخشنامه شماره ۱۶۶۷/۱۴۰۴/۱۰۰۰ مورخ ۲۳ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴، افزایش سابقه موردنیاز جهت بازنشستگی بیمه‌پردازان، با رسیدن سن آقایان به ۶۲ سال و خانم‌ها به ۵۵ سال متوقف می‌شود.

به عنوان مثال اگر برمبنای قانون، افزایش سابقه موردنیاز بازنشستگی یک زن بیمه‌پرداز، ۲ سال تعیین و او ۵۴ ساله باشد، به این دلیل که بعد از یک‌سال به سن ۵۵ سالگی می‌رسد، فقط یک‌سال افزایش سابقه برای وی اعمال می‌شود.

همچنین در چارچوب قانون جدید، سقف افزایش سنوات بیمه‌پردازی الزامی موردنیاز بازنشستگی ۳۵ سال درنظر گرفته شده است؛ به این معنی که در هیچ حالتی سابقه بازنشستگی از ۳۵ سال بیشتر نخواهد بود. البته براساس مقررات مذکور، محدودیت سابقه مانع بیمه‌پردازی افراد نیست و آنان می‌توانند در صورت تمایل، پرداخت حق‌بیمه را ادامه دهند.

در مجموع اینکه افزایش سن بازنشستگی، موردنظر قانونگذار نیست. به عبارت بهتر، هدف اصلی تعیین سقف سنی بازنشستگی، معافیت بیمه‌شدگان از افزایش سنوات الزامی بیمه‌پردازی مقرر در قانون پس از احراز شرط سنی ۶۲ سال برای مردان و ۵۵ سال برای زنان است.