به گزارش دیوان  اقتصاد،تعداد بیماران دیالیزی در ایران تا 10 سال آینده 2 برابر خواهد شد.

در ظاهر اوضاع مثل همیشه است. همان کارهای سابق را انجام می‌دهی، همان غذاها، همان ساعت خواب، همان تفریح‌، همان گپ و گفت‌های روزانه و خلاصه همان سبک زندگی همیشگی، اما به یکباره خوره درد همه جانت را فرا می‌گیرد. وقتی با کوهی از درد به بیمارستان می‌رسی، تازه متوجه می‌شوی به بیماری خاموشی مبتلا شده‌ای که می‌تواند ظرف چند روز، فرد مبتلا را به کام مرگ بکشاند.

اینها روایت‌های تخیلی نیستند. اگر پای صحبت بیماران دیالیزی بنشینید، خیلی از آنها تا همان لحظات آخر هم، اطلاعی از بیماری‌شان نداشتند و احساس می‌کردند صحیح و سالم هستند.

بی‌سر و صدا آمدن و بی‌سر و صدا تخریب کردن، خاصیت بیماری‌های کلیوی است‌، بیماری‌ای که تب ابتلا به آن، چنان داغ است که دیگر کودک، جوان و پیر نمی‌شناسد.

اگر به آمارهای رسمی نگاهی اجمالی بیندازیم، براحتی می‌توانیم به این نتیجه برسیم که، حدود 40 میلیون ایرانی در معرض ابتلا به بیماری‌های کلیوی هستند. این 40 میلیون، افرادی هستند که یا بیماری کلیوی دارند و از جنس بیماری‌شان آگاهند، یا بیماری دارند و از آن بی‌خبرند، یا در شرف ابتلا به بیماری‌های کلیوی هستند.