به گزارش دیوان اقتصاد،از این رو دولت تلاش دارد تا با رشد تولید و صادرات، در قیمت های مطلوب نفت در آمدزایی مناسبی برای کشور داشته باشد. این در حالی است که قیمت نفت پیش از این در کلیات بودجه 97 در محدوه 55 دلار به ازای هر بشکه تعیین شده است. بازه ای که هم اکنون با توجه به روزهای مثبت بازار جهانی نفت، بسیار کم تر از قیمت واقعی است.

بر اساس داده های موجود در پایگاه خبری تحلیل اویل پرایس، آخرین قیمت نفت ایران در تاریخ 26 ام ژانویه در محدوده بالای 65 دلار بوده است. نفت خام سنگین ایران در تاریخ یاد شده با قیمت 66 دلار و 20 سنت معامله شد و نفت خام سبک ایران هم به قیمت 68 دلار و 10 سنت به ازای هر بشکه رسید.

در نتیجه می توان دریافت که قیمت کنونی حداقل 10 دلار بیشتر از قیمت تعیین شده در بودجه 97 است. اما مساله این است که قیمت تعیین شده در بودجه متوسط قیمت است و این به آن معنی است که متسوط قیمت نفت در طول سال 97 باید در حدود 55 دلار باشد.

از آنجا که گفته می شود، قیمت نفت در حال حاضر در پیک خود قرار دارد و در ماه های آتی به دلیل گرم تر شدن هوا و کاهش تقاضا تا حدودی افت خواهد داشت. اما سوال این است که قیمت تا چه حدی افت می کند که متوسط سالانه را به زیر 55 دلار بکشاند.

این در حالی است که روند مثبت ایجاد شده در بازار بسیاری از تولید کنندگان را بر این داشته است که صادرات خود را به اتکای قیمت مطلوب نفت، افزایش دهند. بر اساس داده های موجود سه عامل اصلی این روند مثبت را در بازار ایجاد کرده اند. اولین عامل کاهش سطح عرضه و ذخیره سازی است که به دلیل پایبندی کشور های اوپک و غیر اوپک به توافق کاهش تولید، رخ داده است. این عامل را از آنجایی که تاثیر مستقیم بر عرضه و تقاضا دارد، می توان مهم ترین عامل رشد قیمت نفت دانست.

عامل دومی که باز به ترازوی عرضه و تقاضا مربوط می شود، افزایش تقاضای نفت به دلیل سرمای هوا است. عاملی که هر سال در چنین مواقعی بازار نفت را تا حدودی رونق می بخشد. اما ترکیب این افزایش تقاضا با کاهش تولید از سمت کشور های صادر کننده نفت، باعث شده است که قیمت این کالای اساسی بیش از پیش تقویت شود.

اما سومین عاملی که این روز ها قیمت نفت را بالا برده است را می توان خرید و فروش سنتی نفت به دلار دانست. از آنجایی که ارزش دلار در برابر ارز های مهم جهان در حال کاهش است و نفت هم به صورت سنتی به دلار قیمت گذاری می شود، شاهد رشد قیمت نفت هستیم.

با این حال این عوامل هم چنان نمی توانند پیش بینی کاهش قیمت در ماه های گرم سال را از بین ببرند. علاوه بر این با مواضع مبهم روسیه که بزرگترین تولید کننده غیر اوپکی توافق کننده در راستای کاهش تولید، قیمت نفت از چند جهت در اواخر 2018 تهدید می شود. اما مساله این است که آیا نفت تا جایی صعود می کند که با کاهش آخر سال نیز در مقادیر مطلوبی معامله شود؟

در همین راستا بانک آمریکایی جی پی مورگان پیش بینی خود از قیمت متوسط نفت برنت در سال ۲۰۱۸ را ۱۰ دلار افزایش داد و به ۷۰ دلار رساند.

تحلیل گران این بانک اعلام کرده اند که پیش بینی خود را از قیمت متوسط نفت برنت را 10 دلار افزایش داده و به 70 دلار رسانده اند. این بانک همچنین پیش بینی خود از قیمت نفت وست تگزاس اینترمدییت را نیز 10 دلار و 70 سنت بالا برده و به 65 دلار و 63 سنت رسانده است.

تحلیلگران این بانک همچنین پیش بینی کرده اند که قیمت نفت برنت در پایان سه ماهه نخست امسال یا اوایل سه ماهه دوم رقم 78 دلار را نیز تجربه کند. رقمی که در دوقدمی نفت هشتاد دلاری قرار دارد و می تواند امید های بسیاری را در دل تولید کنندگان نفت ایجاد کند.

جی پی مورگان اعلام کرده است که این افزایش عمدتا ناشی از کاهش عرضه نفت اوپک خواهد بود، اما در عین حال انتظار دارد که با توجه به پرشدن بازار با نفت شیل آمریکا و دیگر نفت های غیرمتعارف قیمت ها با نزدیک شدن به پایان سال میلادی جاری افت کنند.

حال باید به این نکته پرداخت که چه مسائلی قیمت نفت را در اواخر 2018 تهدید می کنند. مهم ترین این مسائل افزایش تولید آمریکا و خروج اوپکی ها از توافق کاهش تولید است.

بر اساس داده های موجود تولید نفت آمریکا از اواسط سال 2016 تاکنون بیش از 17 درصد رشد داشته و در اواسط ماه ژانویه به رقم 9.88 میلیون بشکه رسیده است. انتظار می رود تولید نفت آمریکا به زودی از مرز 10 میلیون بشکه عبور کند. شرکت های انرژی آمریکایی در هفته گذشته 12 سکوی جدید را اضافه کرده و تعداد کل سکوهای حفاری را به 759 مورد رسانده اند.

بر این اساس، برخی تحلیلگران بر این باورند که به دلیل افزایش تولید نفت شیل در آمریکا، قیمت های این کالا در اواخر سال 2018 کاهش خواهد یافت.

بر اساس این پیش بینی ها می توان دریافت که نفت 55 دلاری در بودجه کشور، رقمی است که به احتمال بالا درآمد های بیشتر از پیش بینی را به همراه خواهد داشت و به دلیل کمتر بودن از قیمت واقعی مانعی خواهد شد برای کسری بودجه.

اما این در حالی است که کویت در بودجه سال مالی ۲۰۱۹-۲۰۱۸ میانگین قیمت نفت را ۵۰ دلار برای هر بشکه در نظر گرفته است.

به گزارش رویترز از کویت، نایف الهجرف، وزیر دارایی کویت، اعلام کرد: بودجه سال مالی آینده این کشور مبتنی بر میانگین قیمت نفت ۵۰ دلار خواهد بود.

در بودجه سال مالی ۲۰۱۸-۲۰۱۷ کویت، میانگین قیمت نفت ۴۵ دلار برای هر بشکه در نظر گرفته شده است.

همچنین انتظار می‌رود درآمدهای نفتی کویت در سال مالی ۲۰۱۹-۲۰۱۸ به ۱۳ میلیارد و ۳۰۰ میلیون دینار کویت (معادل ۳ میلیارد و ۳۹۳ میلیون دلار) برسد، در حالی که درآمد نفتی این کشور در سال پیش از آن، ۱۱ میلیارد و ۷۰۰ میلیون دینار کویت بود.

این در حالی است که هدایت الله خادمی عضو کمیسیون انرژی مجلس در خصوص قیمت نفت در بودجه 97 گفته بود: رقم ۵۵ دلاری درنظر گرفته شده برای نفت در بودجه ۹۷ تقریبا واقعی است.

وی در خصوص اینکه روند کاهش وابستگی ما به نفت در بودجه روند واقعی است یا خیر، بیان کرد: شاید در واقعیت این امر رخ بدهد، اما ما به هر میزان که نفت بفروشیم دلار حاصل از آن وارد بودجه می شود اگر سالی بتوانیم فروش بیشتری داشته باشیم سهم نفت در بودجه افزایش می یابد و اگر فروش ما کمتر باشد بالطبع این سهم کاهش می یابد.

عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی در ادامه گفت: در واقع این امر به صورت اجباری رخ می دهد و برنامه ریزی برای آن وجود ندارد که سهم نفت را در بودجه کاهش دهیم و منابع نفتی را به سمت سرمایه گذاری پیش ببریم.

علاوه بر این حسن حسینی شاهرودی عضو کمیسیون اقتصادی مجلس نیز در گفت و گو با خبرنگار ما در خصوص قیمت 55 دلاری نفت در بودجه 97 گفت: مخالفت عمده ای در مجلس با این قیمت وجود ندارد. علاوه بر این قیمت 55 دلار قیمت معقولی برای نفت در سال 97 است.

وی در ادامه گفت: اگر هم در کمیسیون تلفیق با این قیمت مخالفت شود، به احتمال زیاد این مخالفت رد خواهد شد، چرا که قیمت کاملا معقول است.

شهباز حسن پور عضو کمیسیون تلفیق مجلس شورای اسلامی به خبرنگار ما گفت: رضایت مخالفین کلیات بودجه هنوز تامین نشده است و برخی نمایندگان نیز در مخالفت با نرخ 55 دلاری نفت، قیمت 60 دلار به ازای هر بشکه را برای بودجه 97 پیشنهاد داده اند.

اما در حالی که کشوری مانند کویت قیمت نفت خود را 50 دلار در نظر گرفته است، می توان دریافت که 60 دلار تا حدودی می تواند بلند پروازی باشد و ممکن است نهایتا منجر به کسری بودجه شود.

بر این اساس می توان دریافت که قیمت 55 دلاری نفت در بودجه 97 کشور می تواند عاملی باشد برای مقابله با کسری بودجه، چرا که به نظر نمی رسد قیمت نفت ایران در طول سال 97 به زیر 55 دلار برسد و این موضوع می تواند نوید دهنده رشد درآمد های کشور باشد.