به گزارش دیوان اقتصاد، افزایش تهدیدهای وجودی مانند تغییرات فاجعه‌بار آب‌وهوایی، افزایش جرائم سایبری و نگرانی درباره جمعیت گسترده فاقد بیمه، سبب شده تا شرکت‌های بیمه تلاش کنند محیط را از نو و با توجه به شرایط کنونی بسازند و از مشتریان در برابر خطرات و آسیب‌ها محافظت کنند و شدت خسارات را کاهش دهند. در واقع بیمه با مدیریت ریسک پیشگیرانه می‌تواند در به حداقل رساندن شدت خسارات، حتی در فجیع‌ترین وقایع موثر واقع شود.

برای رسیدن به این نقطه شرکت‌های بیمه به تغییرات فناوری و استفاده از فناوری‌های جدید مانند هوش مصنوعی مولد نیاز دارند. تغییر تحول آفرین فراتر از تغییر صرف فناوری است بیمه‌گران باید در راستای پذیرش تغییر فرهنگ سازمانی، ارتقای استعدادها، تمرکز بر نیازها و سلیقه مشتری عمل کنند.

بیمه‌های غیرعمر
افزایش تورم و وقایع فاجعه‌بار سبب شده تا حق بیمه بخش‌های غیرعمر رشدی بالاتر از متوسط قیمت‌ها در تمام رشته‌های کسب‌وکار تجربه کنند. به همین دلیل تحول در نحوه تعامل با مشتری امری ضروری است.

در اثر افزایش هزینه‌ها شرکت‌های بیمه حق بیمه‌ها را سریعا افزایش می‌دهند و این افزایش حق بیمه در کل اقتصاد نمود پیدا کرده و بر رفتار و احساسات مصرف‌کننده تاثیر می‌گذارد تا جایی که ممکن است بیمه را از سبد مصرفی خود خارج کنند.

حتی در این شرایط پرریسک هم نوآوری در عملیات و محصولات، پذیرش استراتژی‌های جدید برای افزایش درک نیازهای مشتری و حسن نیت می‌تواند مولفه‌های مهمی باشد که منجر به سودآوری و رشد شود.

بیمه‌گران باید فراتر از مدل‌های انتقال ریسک سنتی عمل کنند و سعی داشته باشند محافظ و پشتیبانی برای بیمه‌گزاران فردی، کسب‌وکارها و در کل جامعه باشند.

بیمه‌های مستمری
نوسازی در سیستم اصلی و تحول فرهنگ در این بخش در حال انجام است اما تلاش‌های بیشتری در این راستا نیاز است. با افزایش تورم و تاثیر آن بر مخارج اختیاری مصرف‌کننده میزان فروش بیمه‌های عمر کاهش یافته است. تلاش جهت افزایش طبقه متوسط و افزایش درآمد نسبی می‌تواند در این بخش بسیار کمک کننده باشد.

رشد فروش بیمه عمر با افزایش تقاضا برای محصولات حفاظتی توسط مشتریان جوان و با هوش دیجیتالی صورت خواهد گرفت که به نظر می‌رسد به‌نحو فزاینده‌ای از مزایای محصولات عمر طولانی آگاهند. در صورت افزایش نرخ بهره، فروش بیمه عمر به دلیل افزایش بازدهی و محبوبیت نزد مشتریان افزایش پیدا می‌کند.

در سال ۲۰۲۴ جهان به صورت فزاینده‌ای دیجیتال می‌شود و انتظارات مشتریان و نمایندگان برای محصولات مرتبط‌تر، جامع‌تر،  سهولت کسب‌وکار افزایش پیدا می‌کند. شرکت‌های بیمه برای پاسخ به این انتظارات می‌توانند از فناوری‌های پیشرفته و ابزارهای دیجیتال تجزیه و تحلیل پیشرفته استفاده کنند. افزودن قابلیت‌های فناوری می‌تواند به‌طور بالقوه منجر به افزایش فرصت‌ها برای ارتباط موثرتر و کارآمدتر با بازارهای غیر قابل نفوذ جهانی بیمه عمر شود.

از طرفی استفاده از قابلیت‌های ابری تداوم کسب‌وکار، کاهش هزینه‌های عملیاتی فناوری اطلاعات، افزایش امنیت، افزایش سرعت توسعه و ارائه محصولات بیمه عمر را به همراه دارد.

بیمه‌گر گروهی
بعد از همه‌گیری کرونا و افزایش آگاهی از هزینه‌های مراقبت طولانی‌مدت، مصرف‌کنندگان به دنبال پوشش‌هایی در جهت منافع کارکنان خود هستند. لذا شرکت‌هایی که رشدی بالاتر از رشد بازار انتظار دارند باید دقت بیشتری جهت گسترش سبد محصولات از جمله پوشش‌های اضافی (بیماری خاص، تصادف، ازکارافتادگی جزئی و کلی، بیمه تکمیلی، غرامت بیمارستانی) که به طور بالقوه می‌توانند حق بیمه را اضافه کنند و حاشیه‌های بالاتری ایجاد کنند اختصاص دهند.

کارگزاران و ارائه‌دهندگان بیمه می‌توانند با اینشورتک‌ها همکاری کنند تا از طریق بهره‌مندی از اطلاعات سلامت افراد و اپلیکیشن‌های سلامتی، به کسب‌وکارها کمک کنند از کارکنان سالم تر و با انگیزه‌تر بهره ببرند.

تحول فناوری
اگرچه تحول دیجیتال چندین سال است که در صدر دستور کار بیمه‌گران قرار گرفته است اما مشتریان همچنان مشتاق خدمات دیجیتال و روابط و تجربیاتی هستند که با خدمات ارائه شده توسط شرکت‌های غیر بیمه مانند غول‌های تجارت الکترونیک قابل مقایسه باشند.

توسعه قابلیت‌های فناوری می‌تواند منجر به دستیابی اهداف ذیل شود:

بهبود پذیره‌نویسی برای قیمت‌گذاری
انتخاب دقیق‌تر ریسک
مدیریت ادعای خسارت جهت مدیریت هزینه‌های ضرر
کمک به مشتریان برای کاهش یا حذف خطرات قبل از وقوع
ارائه خدمات شخصی‌سازی‌شده متناسب با نیاز مشتری
بهبود دسترسی به بخش‌هایی که از خدمات بیمه‌ای برخوردارنیستند.
هوش مصنوعی می‌تواند توسط بیمه‌گران برای تنظیم دقیق مدل‌های زبان بزرگ (LLM) برای نقش‌ها و وظایف خاص در سازمان بیمه استفاده شود. به عنوان مثال مدل‌ها را می‌توان آموزش داد تا به عنوان اکچوئر، پذیره نویس، تعدیل‌کننده شکایات و نماینده خدمات مشتری عمل کنند. با این حال، با توجه به نگرانی‌های نظارتی و همچنین سوالاتی درباره قابلیت اطمینان مواد و تصمیمات پیشنهادی توسط هوش مصنوعی، بیمه‌گران باید به دقت بررسی کنند که تا چه حد اختیار به این فناوری جدید تفویض می‌کنند و تعیین کنند که در چه مواردی ممکن است قضاوت انسانی لازم باشد.

پیوند هوش مصنوعی با تجزیه و تحلیل پیشرفته به‌طور بالقوه می‌تواند تصویری کامل از مشتریان بیمه، از جمله اقدامات و احساسات آن‌ها ارائه دهد. از چنین بینش‌هایی می‌توان در راستای شخصی‌سازی بهره برد. شخصی‌سازی می‌تواند شکاف بین سطوح فعلی تجربه مشتری و تجربیات مورد انتظار را پر کند.

بیمه‌گران همچنین می‌توانند از هوش مصنوعی و قابلیت‌های تحلیلی پیشرفته برای تجزیه و تحلیل داده‌های اینترنت اشیا (IoT) استفاده کنند تا به شناسایی بهتر بلایای احتمالی قبل از وقوع کمک کنند و بیمه‌گزاران را وادار به انجام اقدامات اصلاحی و پیشگیرانه کنند. هوش مصنوعی، به‌ویژه هوش مصنوعی مولد، می‌تواند بازیگران بد، از هکرها گرفته تا عاملان کلاهبرداری بیمه را قدرتمند کند. حملات سایبری با استفاده از مدل‌های زبان بزرگ (LLM) در حال حاضر تحقق یافته است. با استفاده از هوش مصنوعی مولد، حتی بازیگران بد مبتدی نیز می‌توانند کدهای بدافزار پیچیده یا ایمیل‌های کلاهبرداری باورپذیری را بنویسند و به جعل هویت بپردازند. لذا بیمه‌گران باید پروتکل‌های مدیریت ریسک سازمانی خود را به‌روزرسانی کنند و همچنین آگاهی کارکنان و برنامه‌های آموزشی را برای به حداقل رساندن تهدیدهای نوظهور بهبود ببخشند.پیشرفت‌های فناوری می‌تواند انگیزه بزرگی برای ارتقای چشم‌انداز و ماموریت صنعت باشد. بیمه‌گران باید ذهنیت محافظه‌کارانه خود را تغییر داده و از قابلیت‌های فناوری نوظهور که می‌تواند به افزایش تمرکز بر اثرات اجتماعی، محیطی و همچنین سود کمک کند، استقبال کنند.

سرمایه انسانی
سرمایه انسانی یکی از مهم‌ترین عوامل موفقیت شرکت است. همانطور که بیمه‌گران معماری فناورانه خود را افزایش می‌دهند، بسیاری به دنبال ارتقای مهارت‌های فناوری نیروی کار خود هستند. این امر می‌تواند مهارت‌های مورد نیاز را برای موقعیت‌های پذیره نویسی، اکچوئری و مدل‌سازی پیش‌بینی افزایش دهد و رقابت را در داخل و خارج صنعت را افزایش دهد. ظهور پویایی‌های جدید منجر به افزایش جذابیت شغل‌های صنعت بیمه برای نیروی کار با دانش می‌شود. استارتاپ‌ها با عدم قطعیت رو به رو هستند و ممکن است بعد از یک دوره گذار کنار بروند؛ در نتیجه مجموعه استعدادی ایجاد می‌شود که ممکن است به دنبال یک محیط کاری باثبات‌تر باشند لذا شرکت‌های بیمه می‌توانند از این افراد که ممکن است سطوح جدیدی از تفکر متنوع را به نیروی کار اضافه کنند بهره ببرند. در واقع، تخمین زده می‌شود که هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی با حذف یا به حداقل رساندن کارهای دستی و آزاد کردن کارگران فعلی برای افزودن ارزش بیش‌تر، بهره‌وری نیروی کار را تا سال ۲۰۲۵ حدود ۳۷ درصد افزایش دهد. این امر احتمالاً مستلزم مهارت مجدد و ارتقای مهارت است، که نه تنها برای نیروی کار فعلی، بلکه برای نامزدهای شغلی که به دنبال شغلی هستند که بتوانند در آن رشد کنند نیز ضروری ست. در نهایت می‌توان گفت صنعت بیمه در پرتگاه تحول قابل توجهی قراردارد و در حال آماده‌سازی بخش‌های مختلف خود به نفع کارکنان، جامعه و حتی سیاره ماست. این امر باعث افزایش نقش و درک بیمه گزار از مشتریان و جوامع می‌شود.

مهرنوش چراغی – کارشناس صنعت بیمه