به گزارش دیوان اقتصاد به نقل از ایبنا، مطالعه جدید انجام شده توسط متخصصین زبان شناسی دانشگاه ناتینگهام نشان می دهد که تنها افرادی با سطح تحصیلاتی A (فارغ التحصیلان دوره های تحصیلات تکمیلی) قادر به درک درست متون بیمه نامه ها هستند.
نتایج مطالعات دانشگاه ناتینگهام نشان می دهد که برخی از عبارت های بیمه نامه توسط ۸۷ درصد از جمعیت در ابتدای امر قابل درک نبوده و تنها کسانی که فارغ التحصیل دوره های کارشناسی ارشد یا دکتری بودند، توان درک آن را داشتند.
همچنین نتایج این مطالعه نشان می دهد که بازنویسی دوباره برخی بیمه نامه های پیچیده، این متون را منسجم و منطقی کرده و برای دانش آموزان دبیرستانی نیز قابل درک خواهد بود و درصد افرادی که متن بیمه نامه ها را درک می کنند تا ۸۹ درصد افزایش می دهد.
«کی اسنولی» مدیر توسعه کسب و کار دانشگاه ناتینگهام در این رابطه می گوید: هر یک از یافته ها نشان می دهد که با کمی تغییر، می توان خوانایی و درک این اسناد را بهبود بخشید. وی افزود: تنظیم یک بیمه نامه با عبارت های کامل و بی نقص، به طور کامل غیرممکن است اما این پژوهش به ما به روشنی نشان داد که می توان برای بهبود نوشته متن کارهای مختلفی انجام داد.
این پژوهش با مشارکت شرکت حقوق بیمه براون جکوبسون و با ۲۷ شرکت کننده انجام شده است. پژوهشگران بیمه نامه های مربوط به کسب و کارهای کوچک را تحلیل کرده اند و از نرم افزار تصویربرداری پیشرفته برای ردیابی چشمان شرکت کنندگان هنگام مطالعه هر قرارداد بهره برده اند. براین اساس، استفاده از ضمیرهای ناآشنا، استفاده گسترده از اصطلاحات معین و جملات طولانی، موانع عنوان شده در این مطالعه برای درک متن بیمه نامه ها عنوان شده اند.
تیم جانسون، شریک شرکت حقوق بیمه جکوبسوم می گوید: صنعت بیمه، وظیفه تنظیم مقرراتی برای اطمینان از وضوح اطلاعات بیمه نامه ها و قراردادها به زبان ساده و قابل فهم را دارد. ناتوانی در انجام این کار نه تنها امکان فروش را کمتر می کند بلکه صنعت بیمه را نسبت به چالش های حقوقی از طرف بیمه گذاران آسیب پذیرتر می کند و امکان واقعی دخالت تنظیم مقرراتی را بیشتر می کند.
در ایران ماده ۱۴ آیین نامه شماره ۷۱ شورای عالی بیمه که مربوط به فروش، پیشنهاد و صدور بیمه نامه است تاکید دارد که «موسسه بیمه موظف است بیمه نامه و شرایط آن را با حروف خوانان و عباراتی قابل فهم برای عموم بیمه گذاران تهیه کند. مسئولیت درج صحیح اطلاعات در بیمه نامه برعهده بیمه گر است و موارد اجمال، ابهام یا اختلاف در مندرجات بیمه نامه یا سایر مستندات به نفع بیمه گذار یا ذینفع تفسیر می شود.
با این حال موضوع مهم دیگر نحوه نگارش قراردادهای حقوقی است. در زمینه نگارش متن قراردادهای حقوقی، کتاب ها و مقالات فراوانی نوشته شده است. به طور کلی نوشتن قراردادها، فارغ از موضوع خاص هریک از آنها تابع اصولی است که در دو بخش قابل ارائه هستند. بخش نخست شامل موارد شکلی و نکات کاربردی است که باید در تمامی قرارداد رعایت شوند. این مسئله در برگیرنده قرارداد، نوع قلم، اندازه متن، ادبیات حقوقی و سایر مواردی از این دست می شود.

اما بخش دوم آیین نگارش متن قراردادهای حقوقی بیمه به طور تخصصی وارد ماهیت آن شده و شاکله اصلی قرارداد از آن نشات می گیرد. این بخش شامل مواردی همچون موضوع و مبلغ قرارداد، تعهدات طرفین، خاتمه قرارداد، حل اختلافات و غیره می شود.