به گزارش دیوان اقتصاد، سید جعفر حجازی در گفت‌وگو با روابط عمومی صندوق توسعه ملی، با اشاره به رویکرد جدید صندوق توسعه ملی در دولت سیزدهم برای سرمایه‌گذاری در بخش بالادست نفت، عنوان کرد: با توجه به نیاز افزایش ظرفیت تولید نفت در کشور و در شرایط رقابتی در  بازارهای جهانی، حضور صندوق توسعه ملی در صنعت نفت به دولت و کشور کمک خواهد کرد. شرکت پرشیا یکی از 6 شرکت از میان 18 شرکت اکتشاف و تولیدی است که رتبه یک را داراست؛ ظرفیت اجرای پروژه‌های شرکت‌های رتبه یک حدود 12 میلیارد دلار است. در این راستا در حال حاضر شرکت پرشیا دو قرارداد IPC امضا و اجرایی شده و یک قرارداد IPC در شرف نهایی شدن دارد.  شرکت پرشیا اولین شرکتی است که قرارداد بیع متقابل داخلی را انجام داده، تکمیل کرده و تحویل داده است.

وی ادامه داد: با توجه به سوابق شرکت پرشیا، قراردادی در سال گذشته با شرکت ملی نفت برای توسعه میدان «یاران» به امضا رسید و عملیات آغاز و قرار شد با برنامه‌های تطبیقی صندوق توسعه ملی مشارکت کنیم. از آنجایی که اولین قرارداد مشارکت در میدان نفتی با صندوق توسعه ملی است، ابهامات و شیوه‌های انتخابی زمان‌بر بود و در این مشارکت با تصویب هیات عامل، فرایندها تکمیل شد؛ در نهایت سهم صندوق توسعه ملی در توسعه این میدان 45 درصد و سهم شرکت پرشیا 55 درصد است. این قرارداد زمینه‌ای شد برای اینکه صندوق توسعه ملی قادر باشد در سایر میادین هم با همین فرمول و مدل کار را انجام دهد. سایر شرکت‌های E&P هم همین مدل را می‌پذیرند و صندوق توسعه ملی از هفته جاری وارد عرصه جدیدی از مشارکت در توسعه میادین نفتی کشور شده است.

حسن‌های حضور صندوق توسعه ملی در صنعت نفت

مدیرعامل و رئیس هیأت مدیره شرکت نفت و گاز پرشیا در ادامه درمورد اهمیت حضور صندوق توسعه ملی در صنعت نفت توضیح داد: یکی از اهداف صندوق‌های ثروت دنیا این است که بتوانند در توسعه زیرساخت‌های تولید و اشتغال نقش موثری ایفا کنند و طرح‌های توسعه محوری که برای کشور در نظر گرفته شده است را انجام دهند. صنعت نفت نیز پیشران توسعه اقتصادی کشور است و صندوق توسعه ملی در رویکرد جدید خود قرار است وارد این عرصه شود.

حجازی افزود: ورود صندوق توسعه ملی به صنعت نفت چند حسن دارد؛ نخست آنکه منابعی که این صندوق در اختیار دارد ارزی است و محل مطمئنی برای بخش خصوصی برای سرمایه‌گذاری در حوزه نفت و گاز محسوب می‌شود؛ درواقع صندوق گزینه خوبی برای مشارکت است. دوم آنکه در زمان مذاکره به شرکای بین‌الملل متوجه شدیم این شرکا برای مشارکت با صندوق توسعه ملی رغبت بیشتری دارند. زیرا صندوق را می‌شناسند و می‌دانند می‌شود روی صندوق حساب کرد. از سوی دیگر بازگشت پایدار منابع ارزی صندوق تضمین خواهد شد.