به گزارش دیوان اقتصاد، هماسادات گوشه در گفتگو با مهر با اشاره به رویکرد بانک‌ها در خصوص مصادره اموال بدهکاران بانک‌ها که عمدتاً واحدهای تولیدی هستند، گفت: رفتار بانک‌ها در مصادره اموال بدهکاران بانکی برخی مشکلاتی دارد که نشان می‌دهد به طور کلی داشتن رهینه برای یک واحد تولیدی یا یک وام‌گیرنده بانکی به تنهایی کافی نیست؛ چراکه ارزیابی بسیاری از وام‌گیرندگان برای بازپرداخت مطالبات بانکی موضوعی است که مورد غفلت واقع می‌شود.
وی افزود: البته این امر بیشتر از رویکرد بنگاهداری بانک‌ها نشأت می‌گیرد؛ در حالی که در گذشته بانک‌های تجاری و توسعه‌ای به دنبال تصاحب، خرید یا بنگاهداری نبودند؛ بلکه الزامات زمان این امر را سبب شد. ولی بانک‌ها در همین شرایط کنونی نباید نسبت به مصادره اموال تولیدکنندگان، آن را به عنوان یک دارایی در نظر بگیرند.
وی تصریح کرد: اکنون البته خود بانک‌ها هم میلی به تملیک دارایی‌های این چنینی به جای طلب خود ندارند؛ در حالی که یک زمانی تملیک‌ها مجال قدرت‌نمایی بیشتر برای بانک‌ها را فراهم می‌کرد، ولی اکنون این طور نیست.
به گفته گوشه، بسیاری از بانک‌ها اکنون دیگر رویکرد مصادره اموال را کنار گذاشته‌اند چرا که برخی از همین اموال مصادره‌ای همچون وزنه‌هایی به دست و پای بانک‌ها اضافه شده‌اند، اما این فضا هم در فضای قانونی کشور باید ایجاد شود که قدم اول آن به نحوی برداشته شود که بانک‌ها بدانند این اموال مصادره‌ای را به کدام مسیر هدایت نموده و به چه کسانی بسپارند که این وزنه تبدیل به فرصت کار شود.