به گزارش دیوان اقتصاد، این تنها نشانه‌ی بحران معیشت نیست؛ فروپاشی شأن اجتماعی و باز‌هم‌ گسیختگی نظام ارزشی جامعه است. وقتی «تلاش» دیگر به «امنیت» منتهی نمی‌شود و «دانش» به «درآمد» گره نمی‌خورد، جامعه در مسیر خطرناک بی‌اعتمادی و بی‌انگیزگی فرو می‌غلتد. 
در چنین وضعی، ارزش کار و تخصص بی‌معنا می‌شود و فاصله‌ی طبقاتی چنان می‌گسترَد که حتی رؤیای پیشرفت به امتیاز طبقاتی بدل می‌شود. اگر سیاست‌گذاران هنوز صدای این فروپاشی آرام را نمی‌شنوند، شاید به‌زودی باید فریاد خاموش نسلی را بشنوند که از امید تهی شده است.