به گزارش دیوان اقتصاد،مجیدرضا حریری در گفت‌وگو با ایسنا، گفت:‌ اول باید دید آیا ما برای اقتصادمان استراتژی داریم یا نداریم که بعد در اقتصاد کلان‌مان مشخص شود جایگاه تجارت و جایگاه تولید اعم از معدن، ‌صنعت و کشاورزی کجاست.

وی ادامه داد: چون استراتژی نداریم طی چهار - پنج دهه اخیر ۱۷ شکل از وزارت صنعت و تجارت را داشته‌ایم که در قالب صنایع سنگین و صنایع و معادن و سایر اشکال بوده است. این موضوع نشان دهنده  نداشتن یک استراتژی و اداره کردن اقتصاد به صورت جزیره‌ای است.

نایب رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین عنوان کرد: بر این اساس اگر قرار است دولت کوچک شود باید بر اساس یک برنامه و استراتژی مشخص کوچک شود چون استراتژی وجود ندارد ادغام تجارت و تولید تجربه ناموفقی بوده است. یعنی همه آن دلایلی که برای ادغام مطرح بود هیچ کدام تحقق پیدا نکرده است. صنعت، تجارت و معدن همگی از این وزارتخانه ناراضی هستند و آمار هم نشان می‌دهد که در حوزه‌های مختلف صنعتی، ‌ معدنی و تجاری نسبت به قبل از ادغام پیشرفتی نکرده‌ایم.

حریری تصریح کرد: تا زمانی که عزم و اراده استراتژیک شکل بگیرد و دولت بر اساس این رویکرد به اقتصاد نگاه کند در شرایط فعلی بهتر است بخش‌های مختلف از هم جدا باشد و هر بخش متولی خودش را داشته باشد تا بتواند از منافع اش دفاع کند، چرا که به نظر می‌رسد شرایط قبل از ادغام بهتر بود و اکنون می بینیم در حوزه مدیریت واردات و توسعه صادرات و تجارت داخلی وضعیت تجارت نادیده انگاشته می‌شود و روز به روز سهم‌مان از تجارت جهانی کمتر می‌شود.

وی ادامه داد: راجع به پیوستن به سازمان تجارت جهانی اصلا در وزارتخانه هیچ فکری نمی‌شود و این‌ها نشان می‌دهد که به موضوع تجارت با تمام گستردگی‌اش نگاه نمی‌شود و بهتر است که متولی جداگانه‌ای داشته باشد. جالب است دوستان صنعتی که همیشه می گفتند این وزارتخانه نگاهش تجاری است و به صنعت توجه نمی‌کند طرفدار ادغام هستند و فعالان بازرگانی طرفدار تفکیک. ما هم سهم‌مان از تجارت جهانی کمتر شده است و هم برنامه پیوستن به سازمان تجارت جهانی موفق نبوده و هم صادرات غیر نفتی واقعی مان به غیر از نفت، گاز، میعانات و پتروشیمی کاهش داشته است. این نشان می‌دهد در حوزه سیاست‌گذاری این ترکیب فعلی وزارتخانه موفق نبوده است.

نایب رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین با اشاره تجربه کشورهایی که این دو وزارتخانه را ادغام کرده‌اند، گفت: تجربه کشورهایی که این دو وزارتخانه را یکجا دارند عمدتا در کشورهایی است که اقتصادشان را بر اساس صنعت صادرات محور شکل داده‌اند. یعنی اگر صنعت قابل صادرات در بازارهای جهانی داشته باشیم مفهوم ادغام بهتر جا می افتد. ما چنین چیزی نداریم و فلسفه ادغام با شرایط اقتصادی ما جور در نمی آید در کنار اینکه یک تجربه پنج - شش ساله ناموفق هم از ادغام این دو وزارتخانه داریم.