به گزارش دیوان اقتصاد، برخی مسئولان کشور از جمله رئیس‌جمهوری  بارها از ضرورت پیوستن ایران به این نهاد بین‌المللی سخن گفته‌اند و بر این باورند که عضویت در FATF می‌تواند به بهبود وضعیت اقتصادی کشور، کاهش تحریم‌ها و جذب سرمایه‌گذاری‌های خارجی کمک کند. در مقابل، در کشور گروهی از مخالفان پیوستن به FATF با نگرانی‌های مختلفی نسبت به پیامدهای این اقدام به مخالفت پرداخته‌اند.

این مخالفان عموماً به خطرات احتمالی مانند تحت نظارت قرار گرفتن فعالیت‌های مالی کشور، گسترش فشارهای بین‌المللی یا بهانه‌هایی همچون نقض حاکمیت ملی اشاره می‌کنند. 

آنها همچنین معتقدند که پیوستن به FATF ممکن است به شرکت‌ها و نهادهای مالی خارجی اجازه دهد که سیاست‌ها و تعاملات ایران را کنترل کنند، که برای بخشی از جامعه به خصوص جریان‌های سیاسی خاص، پذیرفتنی نیست.

اما آیا واقعا پیوستن به FATF تهدیدی برای منافع کشور خواهد بود؟ واقعیت این است که گروهی از مخالفان ممکن است پشت‌پرده‌ شرایطی قرار داشته باشند که منافعی را از تحریم‌ها، محدودیت‌های اقتصادی و شرایط موجود در وضعیت کنونی دریافت می‌کنند. 

بررسی دقیق‌تر نشان می‌دهد که این مخالفان به احتمال زیاد از مسائلی بهره‌برداری می‌کنند که در سایه تحریم‌ها و انزوای بین‌المللی برای آنها منفعت اقتصادی فراهم می‌آورد. 

برخی از افراد درون نهادها و بخش‌های مختلف کشور ممکن است با محدودیت‌های ناشی از تحریم‌ها به راحتی کنترل امور را در دست بگیرند و این وضعیت را برای خود سودآور بیابند.

پیوستن ایران به FATF یک فرصت استراتژیک برای کشور است که می‌تواند کمک زیادی به رفع انزوای اقتصادی، جذب سرمایه خارجی، کاهش هزینه‌های تراکنش‌های بانکی و از بین بردن مشکلات در سطح تجاری و اقتصادی کند.

 مهمترین گام در این زمینه، تقویت ارتباطات بین‌المللی و اعتمادسازی با طرف‌های خارجی است. با رعایت استانداردهای جهانی و شفافیت در عملیات مالی، ایران می‌تواند در راه بازسازی اقتصاد خود گام بردارد.

برخی منتقدان نگرانی‌هایی دارند مبنی بر اینکه عضویت در FATF می‌تواند مانعی برای استقلال مالی و اقتصادی کشور باشد. این نگرانی‌ها مبنای علمی ندارند، زیرا عضویت در چنین گروه‌هایی درواقع راه را برای جلوگیری از اقدامات مخرب و فساد مالی هموار می‌سازد و ایران را ملزم به رعایت استانداردهایی می‌کند که در هر صورت باعث افزایش شفافیت و کارایی سیستم اقتصادی کشور خواهد شد. 

با توجه به اینکه هیچ کشوری نمی‌تواند از دنیای مالی جهانی انزوا اختیار کند، ایران برای احیای روابط اقتصادی و تجاری با کشورهای دیگر و همچنین برای بهره‌برداری از ظرفیت‌های جهانی باید به این استانداردها روی آورد.

یکی از دلایلی که مخالفان پیوستن به FATF در شرایط کنونی مطرح می‌کنند، مشکلات امنیتی و سیاسی مرتبط با نظارت‌های خارجی است. اما به نظر می‌رسد این نگرانی‌ها بیشتر از آنکه به واقعیت‌های جاری مربوط باشد، به اضطراب ناشی از تغییرات و شفافیت‌های جدید اشاره دارند. این عده به وضوح از تغییرات اقتصادی و نظارت‌های بهتر جلوگیری می‌کنند؛ زیرا خودشان از ساختارهای موجود که به واسطه تحریم‌ها و شرایط نامساعد در برخی بخش‌ها قدرت زیادی به آنها می‌دهد، سود می‌برند.

پیوستن به FATF یک تصمیم در راستای منافع ملی است که می‌تواند درهای جدیدی را به سوی اقتصاد ایران باز کند. شرایط جهانی امروز نه تنها به ایران بلکه به تمام کشورهای دنیا فرصتی برای تحکیم روابط اقتصادی و تقویت اعتماد بین‌المللی می‌دهد. 

در دنیای امروز که اقتصاد جهانی به سوی شفافیت و همگرایی پیش می‌رود، انزوا و کنارکشیدن از فرایندهای جهانی نه تنها به بهبود وضعیت اقتصادی کمکی نمی‌کند بلکه سبب خواهد شد که ایران بیش از پیش از پیشرفت‌های اقتصادی و سیاسی جهانی عقب بماند.

با تحلیل واقع‌بینانه‌تر وضعیت موجود، لازم است تا موانع نظری و روانی پیش‌روی پذیرش FATF کنار گذاشته شود و آنچه که از این پیوستن به دست می‌آید را در نظر گرفته و به فایده آن برای منافع آینده کشور اندیشید. مخالفت‌های گروهی که از تحریم‌ها استفاده اقتصادی می‌کنند، نباید اجازه داده شود که روند پیوستن کشور به FATF را به تأخیر بیندازد.