به گزارش دیوان اقتصاد، امیر صفری در گفت‌وگو با فارس در خصوص برنامه بیمه مرکزی برای عرضه اوراق بهادار ریسک شرکت‌های بیمه در بورس اظهار داشت: بیمه مرکزی چند سال پیش تفاهمی با سازمان بورس داشت که این موضوع پیگیری شود. وی یادآور شد: پژوهشکده بیمه از سوی مدیریت طرح و توسعه بیمه مرکزی مکلف شده است مطالعات لازم در این باره را انجام دهد.

صفری خاطرنشان کرد: در گذشته چند شرکت ایرانی تمایل خود را برای پیاده‌سازی و انتشار این اوراق به صورت پایلوت اعلام و درخواست‌هایی نیز به بیمه مرکزی ارائه کرده بودند، اما چون زیرساخت‌های کار آماده نبود عملی نشد و بیمه مرکزی نپذیرفت. صفری درعین حال تصریح کرد: حال ما بنا به درخواست بیمه مرکزی در حال مطالعه موضوع هستیم و جلساتی را با کارشناسان بیمه مرکزی، دانشگاه‌ها و پژوهشگران بورس و فرابورس داشته‌ایم. در همایش سالانه بیمه نیز که اخیرا برگزار شد، یکی از سخنرانان کلیدی در این باره صحبت کرد و روز بعد نیز موضوع تحت همین عنوان یک سمینار تخصصی در پژوهشکده بیمه برگزار شد.

رئیس پژوهشکده بیمه با اشاره به اینکه پژوهشکده بیمه طرحی را به صورت مفهومی و نه عملیاتی برای انتشار اوراق بهادار ریسک آماده کرده است، گفت: پژوهشکده در واقع چارچوب اوراق بهادار بیمه‌ای را طراحی خام کرده است، اما جزئیات اعم از نحوه نرخ‌گذاری، ویژگی‌های محصول و مقررات لازم به عنوان بستر قانونی هنوز مهیا نیست.

رئیس پژوهشکده بیمه ادامه داد: به محض اینکه این جزئیات مشخص شود پیشنهادمان را به بیمه مرکزی و شورای عالی بیمه ارائه می‌کنیم و آنها تصمیم می‌گیرند. اگر پیشنهادات به تصویب برسد بیمه مرکزی و شورای عالی بیمه استارت اجرای کار را خواهند زد. صفری با تاکید بر اینکه پژوهشکده در مرحله طراحی و پیشنهاد است، افزود: شاید بیمه مرکزی در نهایت احساس کند نیازی به ورود به این حوزه نیست، هر چند از دیدگاه کارشناسی عرضه اوراق بهادر ریسک بیمه یک نیاز است.

رئیس پژوهشکده بیمه در پاسخ به این پرسش که به طور مشخص چه ریسک‌هایی در قالب اوراق بهادار در بورس قابل معامله می شوند، اظهار داشت: معمولا در مرحله اول ریسک‌های فاجعه آمیز مد نظر هستند، ریسک‌هایی که شرکت‌های بیمه ظرفیت نگهداری آن را ندارند. در آمریکا انتشار اوراق بهادار ریسک‌های‌بیمه‌ای با اینگونه رشته‌ها آغاز شد، اما بعدا متوجه شدند که می‌توان آن را به بیمه‌های زندگی هم تسری داد. صفری اضافه کرد: بدین معنا که ممکن است شرکت‌ها ظرفیت و سرمایه مناسب را نداشته باشند که یک سری ریسک‌ها مانند زلزله را نگهداری کنند، یا مایل هستند پرتفوی خود را بهینه‌تر کنند، بنابراین شرکت واسطی را ایجاد می‌کنند که این شرکت اوراقی را منتشر و پولی را جمع می‌کند. وی با بیان اینکه عملیات در این مرحله شبیه بیمه اتکایی است، توضیح داد: شرکت بیمه مالک اوراق پول را در اختیار شرکت واسط یا SPV قرار می‌دهد، اگر ریسک اتفاق افتاد همه پول را از شرکت واسط گرفته و به عنوان خسارت به بیمه گذار می‌دهد، اگر منابع تجهیز شده کم باشد حتی ممکن است اصل سرمایه را هم گرفته و به بیمه‌گذار بپردازد.

رئیس پژوهشکده بیمه افزود: در واقع شرکت واسط اوراقی را منتشر می کند و می فروشد، اگر خسارت اتفاق افتاد منابع به عنوان خسارت به بیمه‌گذار می‌رسد، ولی اگر ریسک اتفاق نیفتد منابع در قالب سود در پایان سال در اختیار سرمایه‌گذار و خریدار اوراق قرار خواهد گرفت. وی تشکیل شرکت واسط را وظیفه و در حوزه عملکرد سازمان بورس دانست و گفت: هم اکنون بورس برای چند رشته SPV هایی را راه‌اندازی کرده است، مثلا برای صنعت خودروسازی این کار صورت گرفته است. به گفته صفری عملیات اوارق بهادار ریسک، شبیه بیمه اتکایی از یک سو و اوراق صکوک از سوی دیگر است.حال ملزمات دیگری نیر مانند شرکت تامین سرمایه، منتشرکننده اوراق و تضمین کننده اوراق هم نیاز دارد.