به گزارش دیوان اقتصاد، ششمین همایش راه‌کارهای افزایش سهم بخش خصوصی در بازارهای بین‌المللی،این همایش که به اهتمام تشکل‌های بزرگ بخش خصوصی کشور در حوزه انرژی، برپا شد توجه به شعار سال را با عنوان «تولید، دانش بنیان، اشتغال آفرین» در اولویت قرار داد، تلاش دست‌اندرکاران این همایش تبیین مطالبات، دیدگاهها و راهکارهای مورد حمایت بخش خصوصی برای توسعه همکاری‌های بین‌المللی و بازارهای صادراتی بود که با ارائه چشم انداز کلان صنعت نفت کشور مسائل کلیدی وضعیت انرژی و سرمایه‌گذاری و صادرات انرژی را بررسی کردند.
سوبسید موجب کاهش راندمان شده است
امیرعباس اختراعی، رئیس هیئت مدیره انجمن سازندگان تجهیزات صنعت نفت «ستصا»، در ابتدای این همایش ضمن بررسی وضعیت موجود بازار انرژی و شرایط و ظرفیت‌های داخلی کشور، گفت: عمده‌ترین دلیل ناترازی نیاز داخل و صادرات انرژی، سوبسیددار بودن انرژی است. در داخل کشور عارضه‌ای داریم که من نام آن را «بیماری سوبسید» گذاشتم. در حدی که در یکی از شرکت‌ها «نفتا» تولید می‌شود و آلایندگی محیط زیستی هم دارد، پس از صادرات دچار مشکل تعزیراتی شدند. در حوزه‌ای فعالیت می‌کنند که اجازه ورود به این حوزه نیست.
وی ادامه داد: در مسأله قاچاق سوخت، فیلم‌هایی از صف کشیدن ماشین‌های نیسان دیده‌ایم که به اندازه یک باک سوخت حمل می‌کنند. یعنی می‌پذیریم سوخت به شکلی اگرچه غیر قانونی قاچاق می‌شود ولی نمی‌پذیریم که یک نفر تولید کننده، از از حیطه انحصار دولت این کار را خارج کند.
رئیس هیئت مدیره انجمن سازندگان تجهیزات صنعت نفت «ستصا»، سوبسید را شالکه صنعتی امروز در ایران دانست و بیان کرد: توجیه پذیری بسیاری از برندهای صنعتی کشورمان همچون فولاد، سیمان و بسیاری از مصالح ساختمانی منوط به سوبسیددار بودن انرژی است. اگر این سوبسید حذف شود، این برندها کاملاً توجیه اقتصادی خود را از دست می‌دهند. این موضوع منجر به صنعتی با راندمان پایین شده است. حتی در زندگی روزمره افراد جامعه نیز تأثیر گذاشته است.
اختراعی با اشاره به نرخ پایین و وجود سوبسید در سوخت و ارتباط آن با مصرف بالای سوخت، یادآور شد: صنعتی داریم که مصرف بالا و غیرمجاز سوخت دارد. قیمت تعیین شده را نیز پایین‌تر از قیمت بین‌المللی تعیین کردیم. در حد یک دهم و می‌خواهیم در بازارهای بین المللی حضور داشته باشیم و مشارکت کنیم. حتی در صنایع دیگر تولید انرژی مانند انرژی باد، ۲ شرکت تولید ساز بادی که «مپنا» و «صبا نیرو» هر دو اینها مشکل جدی در فروش توربین بادی دارند. در حدی که تصمیم به تغییر خط تولید توربین برای محصولات مشابه غیر از توربین بادی دارند. زیرا انرژی فسیلی سوبسیددار است و این شیوه را انتخاب کردیم همچنین در انرژی خورشیدی، ‌کشور ما گرم‌ترین نقطه زمین را دارد، این مزیت هم متأثر از سوبسید انرژی است. مناطقی در کرمان در تابستان دقیقا دمای ۷۲ درجه سانتی‌گراد دارد که بالاترین زوم انرژی در جهان است. هم اکنون توسط دانشمندان چینی و آلمانی کار کارگاهی انجام شده و انرژی نو برای صنایع کوچک توجیه اقتصادی پیدا کرده است. در کشور ما توجیه اقتصادی ندارد و معمولاً کسی وارد این حیطه نمی‌شود. زیرا باید دولت بپذیرد از آن انرژی خرید کند. 
وی ادامه داد: در یک پارادوکسی وارد شدیم که مصرف بالا با صادرات عارضه ایجاد کرده است. همچنین نوع انرژی شبکه‌ای است و هر کسی تولید کننده برق است باید در شبکه باشد. در ساعات پیک مصرف مقدار کمی وارد می‌کنند و در ساعات کم‌مصرفی صادر می‌کنند. در اقتصادی قرار داریم که این اقتصاد شرح‌پذیری بین‌المللی را نمی‌پذیرد. مبادلات خاص ارزش‌گذاری و شرایط تحریمی و مسائلی که بر آن عارض شده در وضعیت داخل وجود دارد.
اختراعی  گفت: اگر بخواهیم صادرکننده خوب باشیم باید بتوانیم  در ادبیات اقتصاد بین‌المللی وارد شویم. اولین موارد در سیستم بانکی ال‌سی است. در حال حاضر موقعیتی داریم که هیچ بانکی نمی‌تواند برای ما ال‌سی باز کند و ما نیز قادر به گشایش ال‌سی توسط بانک‌های خودمان نیستیم. تولیدکنندگان برق و نیروگاه ما در عراق و سوریه نیروگاه ساختند، نه تنها نتوانستند پولشان را بگیرند بلکه مشکلات جانی پیدا کردند. تیم مپنا که در آنجا کار نیروگاهی انجام داده است.
وی ادامه داد: در عرصه انرژی بین‌المللی برندینگ وجود دارد و در یک مناقصه بین‌المللی برای توسعه یک نیروگاه شرکت می‌کنیم، غالباً پنج برند مطرح جهانی وجود دارد که شرکت‌های خرده پا تر از شرکت‌های ایرانی، شرکت می‌کنند می‌گویند ما تحت لیسانس و تحت همکاری یک برند جهانی کار می‌کنیم. این جزء امتیازات فنی است و امروز متأسفانه از این مسأله محروم هستیم. دچار خودتحریمی‌ هم هستیم. مقررات توسعه تجارت ما خودش یک قصه مفصلی است و نگاه به بخشنامه‌های امسال کفایت می‌کند که ببینیم چه خودزنی‌هایی انجام دادیم.
اختراعی در پایان پیشنهاد کرد: در شرایط فعلی اقتصاد و وجود تحریم‌ها، بهترین اقدام تعریف پروتکل مشترک انرژی با کشورهای همسایه است. خوشبختانه در همسایگی ما کشورهایی هستند که آنها نیز عارضه‌های جدی پولی و بانکی دارند‌. این اقبال ماست و حداقل کاری که دستگاه سیاست خارجی و حاکمیت کشور می‌تواند انجام دهد، استفاده از پروتکل‌های مشترک برای تبادل انرژی است. همچنین حذف سوبسید انرژی به شکل مناسب راه حل دوم است. مردم حق دارند از حمایت استفاده نکنند. اما ما به عنوان مبادی صنعت و دست‌اندرکاران تولید خواهش می‌کنم به این مساله توجه داشته باشیم. باید سوبسید را به تولید فاخر و صادرات اختصاص داد و نه برای مصرف.