به گزارش دیوان اقتصاد، دولت دوازدهم در حالی فعاليت خود را آغاز مي كند که اصناف به عنوان یکی از حیاتی ترین شریان های اقتصاد کشور با وجود همه سختی هایی که در چهارسال گذشته تحمل کرده اند بازهم از وزرای پیشنهادی دولت در حوزه اقتصاد حمایت کرده و امیدوارند که روزهای خوب برای این قشر پر جمعیت جامعه اقتصادی کشور فرا برسد و دولت دوازدهم بتواند با رویکردی تازه دردها و مشکلاتشان را ببیند و در جهت رفع این مشکلات قدم بردارند. اتحادیه فناوران رایانه تهران یکی از اتحادیه های پر مخاطب کشوراست که با توسعه روزافزون تکنولوژی ارتباط زیادی با اقشار مختلف جامعه دارد؛چراکه این روزها کمتر کسی است که با بخش آی تی و حوزه تکنولوژی در ارتباط نباشد.

به همین بهانه و در آستانه شروع فعالیت دولت دوازدهم و حمایت اصناف از دولت روحانی گفتگویی با سید مهدی میرمهدی کمیجانی ، رئیس این اتحادیه ترتیب دادیم و از فعالیت های این بخش در پایتخت و انتظاراتی که به عنوان یک صنف از مردان اقتصادی دولت دوازدهم دارند پرسیدیم.مشروح این گفتگو را با هم می خوانیم:

ابتدا درباره اعضای اتحادیه بپرسیم.به طور کلی چند عضو در اتحادیه دارید؟

در حال حاضر 2500 واحد صنفی دارای پروانه کسب داریم و حدود 1000 واحد شناسایی شده وجود دارند که در مرحله گرفتن پروانه کسب هستند. اما به نظر می رسد تعداد واحدهای صنفی فعال در بازار بیش از این باشد. بله چیزی که می فرمایید کاملا درست است.با شناسایی که انجام دادیم متوجه شدیم واحد های مسکونی در اطراف شهر وجود دارد که بدون پروانه کسب مشغول فعالیت هستند. از اول تیرماه امسال 25 نفر بازرس را مامور کردیم تا این واحد های مسکونی را شناسایی کنند. خوشبختانه تا الان حدود یک هزار واحد صنفی مسکونی غیر مجاز شناسایی شده است و با توجه به محاسبات ما حدود 2500 نفر بدون پروانه کسب در این صنف مشغول فعالیت هستند.البته از این افراد دعوت کرده ایم که تا پایان شهریور ماه به اتحادیه مراجعه کرده و پس از تشکیل پرونده پروانه کسب بگیرند.در غیر این صورت محل کسب آن ها توسط نیروی انتظامی پلمپ خواهد شد. این واحدهای صنفی غیرمجاز مشکلات زیادی از جمله فروش کالای نا مرغوب، عدم اجرای تعهدات لازم در بخش خدمات پس از فروش کالا و عدم توجه به حقوق مصرف کنندگان و ... به وجود آورده اند.

در بخش خدمات پس از فروش رایانه چه نظارتی وجود دارد که بتوان از مشکلات پیشگیری کرد؟

حدود 4 سال پیش در فصل های مختلف سال آمار گرفتیم و کارشناسی کردیم که ببینیم به صورت تقریبی میزان شکایت های صنف چقدر است.چه افرادی که از طریق اتحادیه شکایت کرده بودند و چه کسانی که از طریق سامانه 124 مشکلات خود را مطرح کرده بودند. متاسفانه در آن مقطع میزان شکایت از صنف بالا بود و در واقع هر هفته حدود 100 شکایت داشتیم و این آمار وحشتناکی بود. به این نتیجه رسیدیم که باید مجموعه خدمات پس از فروش را ساماندهی کنیم.در خیلی از راه هایی که رفتیم به بن بست خوردیم اما وقتی با سازمان حمایت از مصرف کنندگان وارد مذاکره شدیم شرایط خوب شد.تفاهم نامه ای را نوشتیم و بازرسی را در اختیار گرفتیم. برطبق فراخوانی که دادیم به این نتیجه رسیدیم که 850 شرکت در حال فعالیت هستند و 2500 کارت گارانتی غیر معتبر در بازار وجود دارد.ابتدا به جمع آوری این کارت ها پرداختیم و در مرحله دوم 1500 کارت گارانتی که بر روی محصولات ای تی به فروش می رفت جمع آوری شد.بعد از کارشناسی های متعدد وصرف هزینه و زمان زیاد برای اتحادیه مشخص شد ازمیان 800 شرکت تنها 60 شرکت توانایی خدمات پس از فروش مطلوب روی محصولاتشان را داشتند.امروز با افتخار می توانیم بگوییم که 99 درصد کارت هایی که در بازار وجود دارند مورد تایید اتحادیه اند. نمونه این کارت ها بر روی سایت قرار گرفته و مصرف کنندگان میتوانند نمونه کارتی که گرفته اند به همراه قیمتش در سایت مشاهده کرده و با خیال راحت خرید کنند و اتحادیه خدمات پس از فروش را تضمین می کند.بازرسان ما همچنان به صورت نامحسوس کار خود را ادامه می دهند و در صورت مشاهده تخلف پیگیری می کنند. امروز میتوانیم بعد از 4 سال ادعا کنیم 60 تا شرکت داریم که خدمات پس از فروش آنها در حد نمره های 18 و 19 است. دلیل خدمات خوب این شرکت ها این است که اگر از آن ها سه شکایت در طول سال به اتحادیه برسد از لیست ما حذف خواهند شد و خدمات پس از فروششان لغو می شود.به همین دلیل کار خود را به درستی انجام می دهند به گونه ای که اکنون میزان شکایات از 100 شکایت در هفته به یک شکایت رسیده است.در سه ماهه اول امسال حدود 60 تا شکایت داشتیم اما مربوط به دستگاه سرمایه ای و خدمات پس از فروش نبوده و بیشتر مربوط به این بوده که فروشنده از ناآگاهی خریدار استفاده کرده و جنس را گران تر فروخته است. شاید در بین شکایات تنها 10مورد مربوط به خدمات پس از فروش باشد.بیشتر شکایت ها بر مبنای گرانفروشی وعدم رعایت حقوق مصرف کننده بوده است. کسی که نمایندگی یک برند خاص را دارد به طور مثال asus نمی تواند خدمات پس از فروش فلش ، کارت حافظه و ... را هم داشته باشد و در صورت مشاهده مامورین ما حتما پیگیری و اقدام خواهند کرد.مصرف کنندگان می توانند به وب سایت ما مراجعه کنند و با خیال راحت خرید کنند و مطمئن باشند که ما از آن ها صد در صد حمایت می کنیم.ما در بازار خودمان یک فروشنده هستیم و در هزار بازار دیگر مصرف کننده هستیم. باید برای صنوف جا بیفتد که به حق مصرف کننده احترام گذاشته و به حق خودشان قانع باشند. مثلا اگر بر روی یک کالا 15 درصد سود می گیرند بر کالای کوچکتر سود کمتری بگیرند تا با مشکلی از طرف ما مواجه نشوند. اینگونه همه به حق خودشان می رسند و حق دولت را هم پرداخت کرده اند.فروشندگان تحت حمایت اتحادیه هستند ؛ اما از مصرف کنندگان هم حمایت می کنیم زیرا اگر آنها نباشند هزار واحد صنفی وجود داشته باشد یا یکی هیچ فرقی نمی کند.

فعالیت اتحادیه در مورد مبارزه با قاچاق کالا چگونه بوده است؟

با ستاد مبارزه با قاچاق کالا جلسات بسیار زیادی برگزار شد و کمک های بسیار خوبی به اتحادیه شد.اگر در جایی با قاچاق کالا مواجه بشویم به ستاد اعلام میکنیم و پیگیری های لازم را انجام می دهیم.بازرسی های زیادی انجام شده است.این بازرسی ها به صورت دوره ای برای ریشه کنی کامل قاچاق کالا در بخش آی تی ادامه دارد.علاوه بر این مناطقی که علاوه بر کالای قاچاق اجناس تقلبی وجود دارد را هم شناسایی کرده ایم.ما نظارت کامل داریم و گروهی هم که از این بازرسی ها می گریزند کسانی هستند که در واحد های مسکونی فعالیت دارند؛آنهایی که پروانه کسب دارند برای خود و مصرف کننده احترام قائل بوده یک کاسب مجاز خود را برای یک کالای تقلبی یا قاچاق نزد اتحادیه بدنام نمی کند.

به بخش تولید در حوزه آی تی بپردازیم.تولید این بخش درکشور به نظر خیلی خوب نیست. به نظر شما تولید آی تی در ایران در چه جایگاهی قرار دارد؟

در حال حاضر با تولید روزانه و تغییر تکنولوژی در دنیا روبرو هستیم و در نتیجه تولید در حوزه آی تی در کشور مقرون به صرفه نیست.اگردر کشور تولید داشته باشیم و بتوانیم با کشور های دیگر رقابت کرده و صادرات کنیم آن زمان موقع مقرون به صرفه است و برای ما سود دارد.در حال حاضر تمام جهان از محصولات آی تی آمریکا استفاده می کنند اما چینی ها محصولات خودشان را استفاده می کنند و حتی برای آمریکایی ها هم تولید می کنند چراکه نیروی انسانی در چین ارزان است. در کشور خودمان دولت به هیچ عنوان از تولید حمایت نمی کند .به طور مثال تمام قطعات برند msi از چین و کره وارد می شود. بعضی از سازمان ها تنها ادعا می کنند که از تولید حمایت می کنند چون کالای آی تی شبیه یخ و زغال است. اگر یخ را در دست نگه داریم آب میشود و زغال را در دست نگه داریم دست را می سوزاند.

کالاهای آی تی ماه به ماه تغییر میکنند و تولید آن مقرون به صرفه برای ما نیست مگر آنکه دولت حمایت کند و صادرات داشته باشیم. مشکلات در این بخش دیگر چیست؟

مشکلات متعددی وجود دارد.چرا باید ورود مانیتور به ایران ممنوع باشد؟چرا نباید فرزند من در خرید یک مانیتور حق انتخاب داشته باشد و انتخاب هایش محدود بین دو مارک باشد؟شرکت ها با فروش انحصاری خود دارند پول های کلانی به جیب می زنند. در داخل کشورمان کارخانه هایی داریم که می توانند تولید واشتغال برای جوانان داشته باشند.در این شرایط چرا باید بعضی از کالاها انحصاری باشد؟چند وقت پیش نامه ای به آقای وزیر در مورد مشکلات تولید لب تاب و تبلت نوشتم وگفتم که دولت با تعرفه های غیرکارشناسی واردات برخی کالاها در حوزه آی تی عملا از قاچاقچی حمایت میکند.چرا در گمرک برای وارد کردن لب تاب 15 درصد می گیرند که قاچاقچی ها بتوانند همین کالا را با 5 درصد ترخیص کنند.خریدار وقتی میتواند با 5 درصد کالا را ترخیص کند چرا باید 15 درصد تعرفه واردات و علاوه بر آن 4 درصد ارزش افزوده و 5 درصد مالیات پرداخت کند؟!در چنین شرایطی10 درصد از بازار عقب می افتیم.باید ارزش کالا را پایین بیاوریم .این تفکر اقتصاددانان که می گویند اگر تعرفه یک کالا را 20درصد اضافه کنیم درآمد دولت دو برابر می شود اشتباه محض است. چون شما کاری میکنید که قاچاقچی ها راه خود را پیدا کنند . دلیل دیگراین مشکل زدو بند های اقتصادی است که در گمرک وجود دارد و مسئولین گمرک و اقتصاد دانان هنوز نمی دانند. اما چون من از سال1353در بازار هستم و مسئولیت چند مغازه را در بازار به عهده دارم از اوضاع آگاهم.درست است که سواد آکادمیک کارشناسان بالاتر از من است اما من تجربه ام بیشتر از آن ها است و دولت و کارشناسان باید ازاین قبیل تجربه ها استفاده کنند.دولت از تجربه اصناف میتواند درآمدزایی کند.اصناف می توانند مانع بیکاری را از سر راه دولت بردارند اما مالیات و هزینه های بیمه مانع آنهاست.مثلا وقتی من میتوانم با ٢٠ کارمند کارکنم به خاطر هزینه ها باید با دو نیرو کار کنم.این بیست نفراشتغال یعنی نجات بیست خانوار از معضل بیکاری. قطعا دولت می تواند ما را حمایت کند.بنا بر گفته اقتصاددانان، دولت اگر بخواهد برای کار هر نفر سرمایه گذاری کند برای هر شغل باید 200 میلیون تومان سرمایه گذاری کند اما در اصناف این امر با هزینه ای بسیار ناچیزانجام می شود.با این حال متاسفانه حرف های فعالان صنفی به دولتمردان نمی رسد و یا اینکه می رسد و باز هم دولتی ها کار خود را می کنند.این مشکلات در کشور وجود دارد .

انتظار شما از دولت دوازدهم چیست؟

نامه ای برای آقای روحانی تهیه کردم و گفته ام شما اعلام کردید دولت جدید باید جوان،جسور و کارآمد،مدیر و مدبر باشد اما ما وقتی به لیستی که ارائه شده نگاه می کنیم یک الی دونفر هستند که واقعا کارآمد هستند بقیه لیست قبلا هم بودند و فقط در لیست جا به جا شده اند.به طور مثال خود من نمی توانم 30 سال در اتحادیه کارآمد باشم.کارآمدی من 4 سال و نهایتا 8 سال است زیرا اگر بیشتر بود خودم را نشان می دادم.من در سازمان برنامه ریزی کردم و یک کارمند را به 20 تا رساندم، تمام سیستم را تغییر دادم و الان تا پایان دی ماه امسال دیگرهیچگونه رفت و آمدی به اتحادیه انجام نخواهد شد و همه کارهای خود را تحت وب انجام می دهند و سیستم کاغذی به پایان می رسد.این تمام توانایی های من بوده و فکر تازه ای ندارم مگر آن که مشاور بیاورم که این هم هزینه بر است.پس باید جایم را به کسی بدهم که فکر جدیدتری برای اصناف داشته باشد.

پس معتقدید کابینه فعلی خوب نیست؟

دولت باید وزیری انتخاب کند که جوان و کارآمد باشد.ما زیر نظر وزارت صنعت معدن و تجارت هستیم و هرکسی در بخش های دیگر مشغول به کار شود به حال ما فرقی نمی کند. کسی که وزیر می شود باید جسور ومدیر و مدبر باشد که بتواند افراد اصلح را به عنوان مدیر خود معرفی کند.ما مدیر با سواد و توانا درکشور کم نداریم؛مدیران ارزشمند بسیارند. کار را باید به کسی داد که کار بلد باشد و بتواند وزیر را سربلند کند واز فکرهای جدید جوانان استفاده کند.در حال حاضر فقط از فکر افراد شناخته شده استفاده می شود و این در صورتی است که شاید فکرافراد شناخته نشده کارآمد تر باشد.باید به جوانان فرصت داد.

به طور شفاف از دولت دوازدهم چه می خواهید؟

از دولت می خواهیم که اجازه ندهد سرمایه ها از کشور خارج شود.ما در آی تی سرمایه های بسیاری داریم اما چون بازگشت خوبی ندارند .منبع درآمد خوبی برای آنها نیست و از آن ها استفاده نمی شود.کالا هایی که وارد می شوند نهاد ها و ارگان ها به صورت انحصاری برای خودشان وارد می کنند و دیگر از بخش خصوصی خرید نمی کنند.به همین دلیل سرمایه های این بخش را سرمایه گذاران را به کشور های اروپایی میبرند و در انجا از آنها استقبال خوبی هم می شود.در بازار عده کمی در حال فعالیت هستد که آن ها هم به دلیل مالیات سنگین تعدیل نیرو کرده اند. یکی دیگر از مشکلات موجود در اصناف موضوع مالیات است.اگر تولیدکننده ای با 3 درصد سود کالای خود را می فروشد دارایی باید از او حمایت کند اما در عمل این اتفاق نمی افتد و دارایی می گوید باید طبق جدول 12 درصد سود بگیرید در چنین شرایطی این پول از جیب مصرف کنندگان که هموطنان خود ما هستند ومن باید به مصرف کننده فشار بیاورم تا سود بیشتر به دولت برسد.به طور مثال وقتی یک پدر کارمند میخواهد برای فرزند خود لب تاب بخرد با این اوضاع گرانی خوراک و پوشاک و بقیه چه کاری باید کند؟شرمنده فرزندش شود؟و به پدر خانواده برچسب بی عرضگی بخورد .مالیات همانند یک چشمه است ودولت با عملکرد خود کاری می کند که این آب از سرچشمه خشک شود. باید طوری مالیات بگیرید که این چشمه همیشه روان باشد اما در عمل چنین نیست.هزینه های مالیات و بیمه آنقدر بالاست که باعث شده از ابتدای سال 1395 حدود 200 واحد صنفی در بخش آی تی تعطیل شوند.حساب کنید که اگر این 200 واحد صنفی 2 کارمند هم داشتند 400 خانوار بدون درآمد شده اند.هر کدام از این واحدها را که دعوت کرده ایم قبض بیمه و مالیات را جلوی ما گذاشتند و گفتند ما توانایی پرداخت هزینه هارا نداریم. نمی گوییم که دولت مالیات نگیرد؛دولت باید حق خود را بگیرد.اما مالیات باید مالیات بردرآمد باشد نه مالیات بر فروش .در نهایت باید گفت دولت باید تعرفه های گمرکی را بازبینی کرده و از سوی دیگر درزمینه دریافت مالیات و هزینه های بیمه از اصناف نیز تجدید نظر کند.برای انتقال این خواسته ها به دولت رسانه ها باید به اصناف كمك کنند.رسانه ها سفیری هستند که حرف همه را می توانند به گوش دولتمردان برسانند و به همین بهانه باید از زحمات رسانه ها قدردانی کرد.

امير علي امينيان