به گزارش دیوان اقتصاد ، با گسترش روزافزون اینترنت در زندگی انسان‌ها، به سرعت شاهد نقش آفرینی هرچه بیشتر آن در تمامی حوزه های زندگی افراد هستیم.
تاکنون کاربرد اصلی استفاده از اینترنت، بهره مندی افراد در گرفتن سرویس خاصی بوده است، اما اکنون شاهد شکل نوین استفاده از اینترنت هستیم که با عنوان (اینترنت اشیاء) شناخته میشود.
در (اینترنت اشیاء) دیگر تعامل و استفاده ی فرد از دستگاه و شبکه برای انجام کارهای شخصی و گروهی نیست؛ بلکه قابلیت اتصال و توانمندی اتصال اشیاء از طریق اینترنت مهیا می شود.
جوامع انسانی برای غلبه و تسلط هرچه بیشتر بر سلطه و محدودیت های ایجاد شده از سوی زمان و مکان بر زندگی خود به سوی اینترنت اشیاء روی می آورد.

آشنایی با اینترنت اشیاء (IOT)
اصطلاح اینترنت اشیاء ((IOT اولین بار توسط کوین اشتون درسال 1999 مطرح شد. او بدین وسیله جهانی را توصیف کرد که علاوه بر انسان ها در آن هرچیزی برای خود هویت دیجیتالی داشته باشد و به کامپیوترها اجازه دهند آن ها را سازماندهی و مدیریت کنند. از دید کوین اشتون (اینترنت اشیاء) ابزاری است برای غلبه بر سلطه ی زمان و مکان، این دیدگاه برای نخستین بار توسط مرکز شناسایی خودکار و نشریات تحلیل بازار مرتبط با آن مشهور شد.
RFID به عنوان یک پیش شرط در این فناوری درنظر گرفته میشود.
از زاویه دیگر، (اینترنت اشیاء) به محیطی اطلاق میشود که هرچیز اعم از انسان، حیوان و یا وسایل بی جان در آن، دارای یک شناسه ی یکتا با پروتکل اینترنتی (IP) می باشند که توانایی شناسایی، کنترل، فرستادن و انتقال داده به یکدیگر و پایگاه داده ی مربوط به آنها را دارند.
داده های جمع آوری شده از اشیاء توسط ابزارهای مختلفی از قبیل گوشی های تلفن همراه، انواع رایانه ها و تبلت ها قابل مشاهده خواهند بود.
در صورت پیاده سازی (اینترنت اشیاء ) قابلیت انتقال اطلاعات میان اشیای گوناگون به وجود می آید. این فناوری حاصل همگرایی و تکامل سه عنصر اینترنت، فناوری بیسیم و سیستم های میکروالکترونیک و مکانیکال است.
تعریفی که اتحادیه ی بین الملل مخابرات از ( اینترنت اشیاء ) دارد این است که :
درهر زمان، هرمکان، برای هرکسی، اتصالی برای هرچیزی خواهیم داشت.