به گزارش دیوان اقتصاد به نقل از اخبار پولي مالي، بيمه هاي زندگي علاوه بر ايجاد امنيت خاطر جهت دسترسي به منابع قابل اتكاي مالي و پولي پس از سرمايه گذاري مدت دار، براي بيمه گذار، از منظر سرمايه گذاري و مشاركت در كسب سود، فرصتي را فراهم مي آورند تا بيمه گذاران با استفاده از توانايي هاي سرمايه گذاري شركت هاي بيمه گر، از سود قابل توجهي بهره مند شوند. اين مهم با توجه به شرايط متلاطم اقتصادي كشور كه در آن نرخ تورم با سياست سركوب بانك مركزي از نرخ سودبانكي عقب مانده و بازار بورس با نوسانات شديد مواجه است، اهميتي مضاعف پيدا مي كند. براي آشنايي بيشتر با ظرفيت هاي بيمه هاي زندگي در بخش سرمايه گذاري مصاحبه اي انجام داده ايم با امير محمد رنجبر سرپرست مديريت بيمه هاي عمر انفرادي و درمان مسافرتي بيمه پارسيان كه در ادامه ملاحظه مي كنيد:
- به عنوان پرسش نخست، مقايسه اي داشته باشيد بين سود در بيمه هاي زندگي و سپرده بانكي؟
از بدو معرفي بيمه‌هاي زندگي اندوخته‌دار تاكنون قياس بين منافع حاصل از تشكيل اندوخته اين بيمه‌نامه و سپرده‌هاي بانكي با محوريت كسب منافع بيشتر وجود داشته است. با نگاهي اجمالي مي‌توان اين قياس را از منظر مدت زمان، ميزان سود و نوع پرداخت مورد بررسي قرار داد.
بيمه‌هاي زندگي اندوخته‌دار، بيمه‌نامه‌هاي بلند مدت مي‌باشند؛ اما با بررسي ادوار گذشته در نظام بانكي كشور بلندمدت‌ترين سپرده‌گذاري حداكثر 5 سال بوده است كه در حال حاضر بنا به شرايط اقتصادي و سياست‌هاي پولي و مالي در كشور حداكثر مدت سپرده‌گذاري به يكسال كاهش يافته است.
در خصوص ميزان سود هم اين تفاوت وجود دارد؛ در بيمه‌هاي زندگي اندوخته‌دار، بنا به الزامات نهاد ناظر در طي مدت بيمه‌نامه، به اندوخته تشكيل شده، سود فني علي الحساب يا سود تضميني معين تعلق خواهد گرفت. در صورتي‌كه شركت بيمه از مجموع معاملات بيمه‌هاي زندگي منافعي فراتر از سود تضميني كسب نمايد، موظف است در پايان هر سال حداقل 85 درصد منافع مازاد بر نرخ سود فني را محاسبه و تحت عنوان سود مشاركت در منافع به سود تضميني اضافه نمايد. بنابراين جذابيت در اين نكته نهفته است كه سقف محدود كننده در پرداخت سود به بيمه‌هاي زندگي اندوخته‌دار وجود ندارد، و بنا به عملكرد سرمايه‌گذاري انجام شده سود قطعي (سود فني علي الحساب بعلاوه سود مشاركت در منافع) با در نظر گرفتن حداقل سود تضميني در هر سال متغير خواهد بود.
به عنوان مثال عملكرد صندوق سرمايه‌گذاري بيمه عمر و سرمايه‌گذاري پارسيان طي سالهاي 1388 تا 1398 در بازه زماني 21.75% بوده است، اين را مقايسه كنيد با نرخ سود در شبكه بانكي كشور .
نكته مهم ديگر اينكه پرداخت سود به اندوخته بيمه‌نامه‌هاي زندگي به صورت روزشمار ولي به سپرده‌هاي بانكي در حال حاضر ماه شمار است.
بيمه گذاران بايد از حفظ اصل دارايي سرمايه گذاري شده و بازگشت سود آن اطمينان داشته باشند، منابع جمع آوري شده در قالب بيمه هاي زندگي در كدام بخش ها به كار گرفته مي شود؟
بنا به ابلاغ شوراي عالي بيمه تمام شركت‌هاي بيمه‌اي موظفند از آيين نامه شماره ۹۷ (آيين نامه سرمايه گذاري موسسات بيمه) تبعيت كنند و بر اساس ظرفيت‌هاي آن نسبت به سرمايه‌گذاري در كانال‌هاي تعريف شده اقدام به عمل آورند. برخي از اين ظرفيت‌ها سرمايه‌گذاري شامل سپرده‌گذاري در بانك، خريد اوراق مالي از قبيل اوراق مشاركت با تضامين، اسناد خزانه، خريد سهام شركت‌هاي پذيرفته شده نزد شركت بورس اوراق بهادار تهران يا فرابورس ايران، سرمايه‌گذاري در طرح‌ها و يا اجراي عمليات عمراني، ساختماني و ساير روش‌هاي ديگر مي‌باشد.
- در حال حاضر چه موانعي بر سر راه توسعه بيمه هاي زندگي در كشور وجود دارد؟
عوامل تاثيرگذار زيادي در رشد بيمه‌هاي زندگي وجود دارد؛ اين موضوع را مي‌توان از دو ديدگاه عوامل اثر‌گذار داخلي و خارجي مورد بررسي قرارداد.
عوامل اثر گذار داخلي تا حدود زيادي در كنترل و مديريت شركت‌هاي بيمه‌اي مي‌باشد كه بتوانند با مديريت، برنامه‌ريزي، بازاريابي، تحقيق و توسعه و ... در رفع نيازهاي جامعه در اين حوزه با بهره‌گيري از توانمندي‌هاي خود نسبت به رشد بيمه‌هاي زندگي در كشور متناسب با اسناد بالادستي (برنامه ششم توسعه و سياست‌هاي بيمه مركزي ج.ا.ا) حركت نمايند.
اما عوامل اثرگذار خارجي بر عملكرد شركت‌هاي بيمه در مسير رشد بيمه‌هاي زندگي تاثير مي‌گذارند اما در كنترل بيمه‌گر نيستند؛ كه مي‌توان آن را به عوامل اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي، سياسي، فناوري و عوامل جهاني دسته‌بندي نمود. به نظر بنده در حال حاضر عوامل اقتصادي و اجتماعي در جامعه ايران نقش پررنگ‌تري را ايفا مي‌كنند. به طور مثال سطح درآمد مردم نيز با فروش بيمه‌نامه اندوخته‌دار رابطه مستقيم دارد. هر ميزان سطح درآمد افراد بيشتر باشد، در سبد هزينه خانوار نيز بيمه نقش محوري‌تري را ايفا خواهد نمود. همچنين در حوزه عوامل اجتماعي لزوم آموزش‌هاي مستمر از مدارس براي تغيير درديدگاه و نگرش جامعه نسبت به بيمه و ترويج فرهنگ آن به خصوص بيمه‌هاي زندگي احساس مي‌گردد كما اين كه در كشورهاي ديگر نيز اين موضوع تجربه و به اثبات رسيده است.