به گزارش دیوان اقتصاد، در سال ۲۰۲۵، صنعت بیمه با تغییرات عمده‌ای روبرو است. تغییرات جمعیتی، تأثیرات اقلیمی و ژئوپلیتیک، چشم‌انداز صنعت را متحول نموده و به معنای واقعی کلمه، بیمه‌گران را وادار به سازگاری کرده است. در مواجهه با فرصت‌ها و ریسک‌های جدید، انتظار می‌رود، صنعت به چالش کشیده شود و جرقه نوآوری‌های نوین رقم بخورد.

۱. پیری جمعیت، به نیروی غالب در صنعت مبدل شده است.

پیش‌بینی می‌شود که طول عمر طولانی‌تر و نرخ باروری پایین‌تر، میانگین سنی جهانی را از ۳۰.۹ سالگی در سال ۲۰۲۰ به ۳۲ سالگی در سال ۲۰۲۵ برساند. اما آنچه که «سن بازنشستگی» را شامل می‌شود با سایر عوامل سنتی، مانند ازدواج و مالکیت خانه، تغییر می‌کند.

تنوع بیشتری در سبک زندگی و آرمان‌های افراد، به وجود آمده است و با بالا رفتن سن افراد، بیمه‌گران فرصت‌های جدیدی را برای نوآوری و ارائه خدمات سلامت، عمر و بازنشستگی ترکیبی، پیدا می‌کنند که ریسک طول عمر[۱] و نیازهای پیچیده سالمندان را برطرف می‌سازد.

این نوآوری به یک امر ضروری برای نسل اکس (متولدین سال‌های ۱۹۶۵-۱۹۸۰ (۱۳۴۳ تا ۱۳۵۸))[۲] تبدیل خواهد شد، زیرا مسن‌ترین اعضای آن در سال ۲۰۲۵ (۱۴۰۴)، ۶۰ ساله می‌شوند و بسیاری در مقایسه با سایر گروه‌های نسلی، برای آن آماده نیستند. به عنوان مثال، در ایالات متحده، ۴۸ درصد از اعضای این نسل می‌گویند که هیچ نوع برنامه‌ریزی برای بازنشستگی ندارند؛ البته، این رقم، ۷ امتیاز بالاتر از نسل هزاره (۱۹۸۱-۱۹۹۶ (۱۳۵۹-۱۳۷۴)) است. خدمات بازنشستگی به یک اولویت راهبردی برای صنعت تبدیل خواهد شد، زیرا بیمه‌گران نحوه خدمت‌رسانی به این بخش قدرتمند اقتصادی را نوین‌سازی می‌نمایند.

وجود بازنشستگان بیشتر از آن چیزی است که جهان تاکنون به چشم خود دیده است و این، چالشی فراتر از امسال و صنعت است. این مسئله، ریسک‌های درهم‌تنیده را ایجاد می‌کند، زیرا ارائه دهندگان خدمات درمانی، دولت‌ها و جوامع در تلاش برای افزایش خدمات به سالمندان در بازار کار[۳] رقابتی هستند.

۲. بیمه اموال، یک بحران بنیادین است.

اموال شخصی و تجاری، تقریباً ۳۰ درصد از حق بیمه‌های جهان را در بخش اموال و حوادث، تشکیل می‌دهند و با رشد نرخ قوی در سال‌های اخیر، باعث رشد خالص شده‌اند. این موج فزاینده، کاهش یافته است، زیرا افزایش ادعاهای ناشی از رویدادهای فاجعه‌بار مرتبط با تغییرات اقلیمی، بسیاری از بیمه‌گران، بیمه‌گران اتکایی و حتی «بیمه‌گران روز مبادای»[۴] دولتی را مجبور به خروج از این رشته کرده است.

آغاز ویرانگر سال ۲۰۲۵ در جنوب کالیفرنیا، آخرین یادآور اثرات فاجعه‌باری است که می‌تواند بر زندگی و جوامع انسانی، داشته باشد. اما، آگاهیِ رو به رشد، اقدام و عمل را به پیش خواهد راند.

تحولات مقرراتی مانند تغییرات در کالیفرنیا و ایتالیا، تنها یک آغاز است، اما راه‌حل‌های نظام‌مندی که به قیمت‌گذاری و نیز انعطاف‌پذیری در سطح جامعه می‌پردازد، ضروری است. در سال ۲۰۲۵، انتظار می‌رود، شاهد مشارکت‌های بخش دولتی و خصوصی[۵] بیشتری با هدف افزایش انعطاف‌پذیری اقلیمی در جوامعی که بیشترین آسیب را دیده‌اند، باشیم.

۳. بی‌ثباتی، بیمه‌گران را بر آن داشته است تا بر آنچه که می‌توانند کنترل کنند، یعنی هزینه، تمرکز نمایند.

در یک دنیایِ ازلحاظ ژئوپلیتیکی نامطمئن که نوسانات را به محیط اقتصاد کلان، سوق می‌دهد (مانند نرخ بهره، زنجیره تأمین، تجارت چندملیتی)، بیمه‌گران به آنچه می‌دانند و می‌توانند کنترل کنند، روی می‌آورند. هزینه‌ها تا جایی که قابل‌کنترل باشند، مشخص هستند و این، همان جایی است که بیمه‌گران به دنبال بهبود نسبت‌های ترکیبی[۶] می‌باشند.

۴. هوش مصنوعی، بخش جدیدی است که راهبردهای استعدادیابی را تغییر می‌دهد.

اکنون، هوش مصنوعی در جریان کسب و کار قرار گرفته است و توسط نیروی کار، برای افزایش کارایی و تصمیم‌گیری موثرتر، استفاده می‌شود. در سال ۲۰۲۵، بیمه‌گران بر مهارت‌های تأمین منابع مورد نیاز برای توسعه هوش مصنوعی در بین کارکردهای بازار و شرکت‌ها، تمرکز خواهند نمود.

هوش مصنوعی، مسیر شغلی مبتنی بر کارآموزی سنتی را دچار تحول ساخته است. بیمه‌گران، رویکردهای جدیدی را برای تأمین استعدادهای موردنیاز و توسعه، اتخاذ خواهند نمود، از جمله فهمی فراتر از دیوارهای خود به منظور تأمین تخصص و ظرفیت برای طیف کاملی از کارکردهای شغلی با تخصص دامنه[۷] کم به بالا.

۵. قیمت‌گذاری فناوری قدیمی برای تأخیر در حل مسائل توسط مدیران ارشد فناوری، به پایان خود رسیده است.

بیمه‌گران و مدیران ارشد فناوری که امیدوارند با به تعویق انداختن نوسازی در فناوری مبتنی بر منابع، چند سال دیگر از فناوری قدیمی خود بهره ببرند، متوجه خواهند شد که در حال تغییر مسیر به جاده‌ای با پرداخت عوارض هستند. صنعت شاهد افزایش چشمگیر قیمت فناوری قدیمی (a la VMWare) خواهد بود. ریسک و اقتصاد نوسازی در سال ۲۰۲۵، اساساً تغییر خواهد کرد و صنعت را مجبور به اقدام، خواهد نمود.

متخصصین، همچنان خوش‌بین هستند

چهار سال پیش، گزارش چشم‌انداز درآمد ۲۰۲۵ اکسنچور، منتشر شد که در آن پیش‌بینی شده بود، درآمد صنعت بیمه جهان تا پایان سال ۲۰۲۵ به ۷۵۰۰ میلیارد دلار افزایش یابد. بر اساس پیش‌بینی‌های فعلی، صنعت در مسیری فراتر از آن قرار دارد و حجم کل حق بیمه در سراسر جهان تا پایان سال ۷۷۰۰ میلیارد دلار خواهد بود. اینکه آیا این رشد ممتاز به رشد سودآور تبدیل می‌شود، چالش جمعی اهالی صنعت خواهد بود.

[۱] Longevity risk

[۲] Gen X

[۳] Labor market

[۴] بیمه‌گر روز مبادا، شرکت بیمه‌ای است که بیمه‌نامه‌ای را به طرفی ارائه می‌کند که ریسک بیمه بسیار بالایی دارد [منبع: اینوستوپدیا].

[۵] Public-private partnership

[۶] Combined ratio

[۷] تخصص دامنه (domain expertise)، دانشی است که فرد را قادر می سازد در یک زمینه یا صنعت خاص، سرآمد شود. این فقط به دانستن جنبه‌های فنی شغل فرد وابسته نیست، بلکه به درک اهداف، مشکلات و چالش‌های مشتریان نیز مرتبط است [منبع: یوزر-ردی].

منبع: تازه ها