سرمایه‌گذاری «صندوق توسعه ملی» در صنعت نفت، اقتدار ملی ایجاد می‌کند

یک کارشناس ارشد انرژی:

سرمایه‌گذاری «صندوق توسعه ملی» در صنعت نفت، اقتدار ملی ایجاد می‌کند

یک کارشناس ارشد انرژی با تاکید بر اینکه سرمایه‌گذاری صندوق توسعه ملی در صنعت نفت، اقتدار ملی را برای کشور به مفهوم وسیع کلمه ایجاد می‌کند، گفت: اگر صندوق توسعه ملی منابع کافی داشته باشد و بتواند منابع را درست مدیریت کند و ضمانت برگشت سرمایه را بگیرد، این اتفاق می‌تواند بازدهی ضریب بالا و مساعدی برای طرفین داشته باشد؛ چه برای دولت و چه آثار مثبتی که برای مردم حاصل خواهد شد.

به گزارش دیوان اقتصاد، رضا پدیدار در گفت‌وگو با روابط عمومی صندوق توسعه ملی با بیان اینکه موضوع حضور و سرمایه‌گذاری صندوق توسعه ملی در صنعت نفت حدود دو دهه قبل مطرح شد، توضیح داد: حدود دو دهه قبل موضوعی در پارلمان بخش خصوصی، گروه‌های تخصصی و کمیسیون‌های انرژی مطرح شد مبنی بر اینکه یکی از رسالت‌های صندوق توسعه ملی، سرمایه‌گذاری در طرح‌هایی است که در عرصه ملی برای نسل حاضر و نسل آینده بازدهی و اثرگذاری داشته باشد. بر این اساس در اوایل دهه 80 که صندوق توسعه ملی با نام قبلی خود در حال فعالیت بود، موضوع حضور صندوق توسعه ملی در صنعت نفت مطرح شد و تلاش بر این بود که صندوق بتواند در طرح‌های توسعه حوزه انرژی به طور کامل حضور پیدا کند.

وی ادامه داد: در آن زمان مخالفت‌هایی با این موضوع صورت گرفت و این اتفاق رخ نداد. اما در کشورهای توسعه یافته اروپا این اتفاق رخ داد و صندوق‌های ثروت ملی در طرح‌های توسعه‌ای حوزه انرژی به طور کلی حضور پیدا کردند. در اوایل سال 1392 بحث توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر مطرح و گفته شد برای جلوگیری از بروز مشکل در حوزه انرژی در کشور باید از این منابع با ضریب بازگشت اصل و سود سرمایه‌گذاری که از سوی صندوق توسعه ملی صورت می‌گیرد، استفاده کرد. اما در مجلس و نهادهایی که مسئول قانون‌گذاری بودند هیچ نظر مساعدی وجود نداشت.

این کارشناس ارشد حوزه انرژی با تاکید بر اینکه پیش‌بینی حضور صندوق توسعه ملی در صنعت نفت با توجه به محدودیت منابعی که برای توسعه صنعت نفت در کشور وجود دارد اقدام خوبی است، گفت: شخصا بر این باورم که منابع هیدروکربوری و منابع نفتی تا سال 2050 در کشور ما و خاورمیانه ضریب بهره برداری و رشد دارند. البته بسیاری از کارشناسان عمر منابع هیدروکربوری را تا سال 2035 می‌دانند و بر این باورند که بعد از آن انرژی‌های تجدید پذیر جایگزین این منابع می‌شوند. اما طبق مطالعات تطبیقی که روی کشورهای جهان انجام دادم باید بگویم از میان حدود 52 کشوری که در دنیا دارای منابع هیدروکربوری هستند، فقط 29 کشور منابع هیدروکربوری شامل نفت خام، گاز و مشتقات را صادر می‌کنند که ایران ما یکی از این 29 کشور است.

سرمایه‌گذاری در صنعت نفت ایران توجیه اقتصادی دارد

پدیدار ادامه داد: جایگاه ایران از نظر دارا بودن این منابع در جهان  بین ردیف‌های اول تا چهارم است و دسترسی آسانی به این منابع دارد. یعنی هزینه تمام شده دسترسی به منابع هیدروکربوری در ایران یک دوم تا یک چهارم کشورهای دیگر است. استخراج هر بشکه نفت برای ایران کمتر از 10 دلار هزینه دارد اما در بسیاری از کشورهای دیگر از جمله روسیه، آمریکا، عربستان و سایر کشورهایی که در حوزه خاورمیانه و شمال آفرقا قرار دارند هزینه استخراج هر بشکه نفت بین 15 تا 18 دلار هزینه دارد.

وی با تاکید بر اینکه انجام طرح‌های نفتی در ایران توجیه اقتصادی بالایی دارد، اظهار کرد: سرمایه‌گذاری صندوق توسعه ملی در صنعت نفت با ضریب بازگشت سرمایه کوتاه مدت بین سه تا پنج سال می‌تواند هم اقتصاد کلی کشور و هم منابع صندوق را تقویت کند. ایران با شتاب مصرف انرژی مواجه است؛ به طوریکه در فصل‌های تابستان و زمستان با محدودیت انرژی روبه‌رو هستیم و مجبور به قطع برق یا گاز صنایع می‌شویم. بنابراین اگر صندوق توسعه ملی اگر منابع کافی داشته باشد، بتواند منابع را درست مدیریت کند و ضمانت برگشت سرمایه را بگیرد، این اتفاق می‌تواند بازدهی ضریب مساعدی برای طرفین داشته باشد؛ چه برای دولت و چه آثار مثبتی که برای مردم حاصل خواهد شد. از سوی دیگر باعث تقویت صندوق شده و اقتدار ملی را برای کشور به مفهوم وسیع کلمه ایجاد می‌کند.




ما را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید.

کانال تلگرام دیوان اقتصاد صفحه اینستاگرام دیوان اقتصاد
.
.
.
.