تجمعی که فارغ از موضوعش، در یک فضای آرام وبا نظم وانضباط خاصی برگزار شد، که نشان داد اگر مسئولان برای شنیدن حرف های منطقی وعقلانی وحتی اعتراضی مردم، فضای مناسبی فراهم کنند، بلوغ و رشد سیاسی دربین آحاد مردم ایران راشاهد خواهیم بودو هرگز در تجمعات مردمی ،خشونت وآتش زدن هاو هرج ومرج ها را نخواهیم دید.
و امیدواریم دولتمردان نگاه امیتی شان را از بیان و شکل خواسته های منطقی وقانونی مردم بردارند ومثل این تجمع که از تمام شبکه های خبری صداوسیما منتشر شد،عملا فضا برای ترکتازی و رفتار شیطنت آمیز معاندین مسدود شد وصداوسیما به یک مرجع موثق برای جلب اعتمادعمومی تبدیل گردید ورسانه های بیگانه نتوانستند این تجمع رابا تحریف های خاص خود منتشرنمایندکه باید به مدیریت جدید صداوسیما دررویکرد جدیدشان تبریک گفت.
...امابعد،که باید بپردازیم به موضوع این تجمع یعنی "کم آبی،خشکسالی ومتضرر شدن کشاورزان "شرق اصفهان.
سال هاست که معضل آب براثر سیاست های غلط وزارت نیرو و صمت بخصوص دردولت های قبل در سه استان خوزستان،چهارمحال وبختیاری واصفهان بوجودآمده، که عمده این معضل دراثرسیاست های غلط بی توجهی به رشد قارچ گونه صنایع آب بر در حوضه آب ریز کوهرنگ،کارون وزاینده رود و انتقال بی رویه آب به یزد بوده است.زمانی که برنامه های توسعه ای بدون درنظرگرفتن مسائل کلان زیست محیطی به مرحله اجرا درآمد،باید منتظر چنین روزهایی نیزمی بودیم.
دقیقا بیست سال پیش مرحوم "کردوانی "خبر از خشکسالی درکشور بخصوص درمرکز ایران می داد، ولی متاسفانه هشدارهای این مرد بزرگ درمیان هیاهوی دولتمردان بدست فراموشی سپرده شد.
چندروزپیش هم مسئولان سد زاینده رود رسما اعلام کردند"ذخیره موجود در سد فقط کفاف دوماه مصرف مردم را می دهد و اگرصرفه جویی اساسی صورت نگیرد ازبهمن ماه، آب درسه استان مذکور جیره بندی خواهد شد!!"
این اعلام رسمی، حکایت از وخامت اوضاع آب در مرکز ایران دارد و اینجانمی خواهیم به بیان حرف های تکراری درخصوص سیاست های غلط دولت های گذشته بپردازیم ومی خواهیم ازتنها راهکار منطقی و عقلانی،برای رفع مشکلات کشاورزان شرق اصفهان وحتی کشاورزان سایر نقاط کشور که دچارخشکسالی هستند و یا شده اند بگوییم.
توزیع پول تنها راه حل!!
اواخرتابستان امسال وزارت نیرو وسازمان هواشناسی خبر از پاییز و زمستانی کم بارش دادند و خواهان صرفه جویی عمومی درکشور شدند.معضل بی آبی وخشکسالی درمرکز ایران وسایر نقاط کشور،موضوعی نیست که بشود باتشکیل ستادهای بحران وتشکیل کارگروه های وزارتخانه های نیرو،صمت و کشاورزی حل بشود ،این تحرکات سیاسی وجنب وجوش های سیاسی دولتمردان درحقیت پاک کردن صورت مسئله هست ولاغیر و مشکلات کم آبی و متضرر شدن کشاورزان با بخشنامه ودستورالعمل حل نشده ونخواهد شد.
مسئولان دولت سیزدهم که وارث این بی برنامه گی هاهستند نباید عجولانه و احساسی به این موضوع و تجمع امروز نگاه کنند ویا بپردازند ،بلکه باید با جلب نظران کارشناسان وصاحبنظران دلسوز وغیرسیاسی، باید به تبیین موضوع خشکسالی و تبعات آن بپردازند وآگاه سازی عمومی را بدون رودربایستی در دستورکار خود قراردهند و به مردم بگویند وآن ها را برای"یک جراحی بدون بیهوشی" در زمینه آب ومسائل پیرامونی آن آماده نمایند.
آقایان مسئول باعلم باینکه تغییرات اقلیمی درچهان به یک پدیده هشداری رسیده است وسیمنارهای بین المللی معتبر با حضور سران کشورهای مهم تشکیل می شود،بایدبدانند که معضل بی آبی وکم آبی یک معضل جهانی است و به "بی حجابی و شل حجابی" زنان ایرانی هم ربطی ندارد و باید این فرآیند تغییرات آب وهوایی را از زبان کارشناسانی غیر از کارشناسان دولتی!! برای افکار عمومی تشریح نمایند و بگویند که این معضل هست وچاره ای هم فعلا نمی توان برایش اندیشید.
لذا بنظر نگارنده وبا نهایت تاسف وتاثر باید معضل وحشتناک خشکسالی وبی آبی را بپذیریم وبه مردم بگوییم که چاره ای عاجل نمی توانیم بیابیم واین معضل جهانی است نه منطقه ای ویا استانی!
واینجاست که باید درسطوح عالی کشور برای تامین معیشت وامرار معاش مردم و مقابله با گرسنگی،بیکاری ومهاجرت از روستاها یک "یارانه "مکفی برای کشاورزان وخانواده هایشان تعیین نمایند تا زمانی که معلوم نیست کی باشد، پرداخت این یارانه استمرار داشته باشد!!(فقط لطفا نگویید این توزیع پول باعث رشدتورم سرسام آورخواهد شد،پذیرش این تورم بر تبعات نامعلوم سیاسی واجتماعی خشکسالی واین قبیل تجمعات ارجحیت دارد.)
شاید عده ای ازخوانندگان به این راهکار بخندند و به تمسخر بگیرند ولی تجربیات جهانی درسال های قبل ودر کشورهای مختلف نشان داده است که "توزیع پول و یارانه" تنها راه حل عقلانی ومنطقی برای ادامه حیات کشاورزان درنقاط مختلف کشور است .
مسئولان دولت سیزدهم باید بیاندیشند که حفظ اعتمادعمومی فقط و فقط درگروی صحبت کردن با مردم و شنیدن نظرات آن هاست ونباید اجازه داد که کم آبی وخشکسالی به تیره شدن روابط انسانی ساکنین استان های مختلف منجر شده وبه یک خصومت قومی وقبیله ایی تبدیل شود.
لذا بنظرمی رسد درشرایط کنونی تنها راه برای برون رفت از این بحران همان توزیع یارانه مکفی به مردم است و بس.
امیدوارم که مسئولان امر لااقل پیشنهاد این حقیر را جدی بگیرند ومانند پیش بینی متقن "مرحوم کردوانی" بدست فراموشی نسپارند.