به گزارش دیوان اقتصاد به نقل ازاخبار پولی مالی ،بهروز اسدنژاد، کارشناس ارشد صنعت بیمه در تعریف رتبه بندی اعتباری و اهمیت آن در بازارهای مالی گفت: رتبه بندی مالی یکی از ملزومات فضای کسب و کار هم برای بنگاه های اقتصادی و هم برای مشتریان محسوب می شود.

اسدنژاد ادامه داد: فلسفه رتبه بندی اعتباری این است که مشتریان در وهله اول از اعتبار شرکتی که به آن ها خدمات ارائه می کند؛ آگاهی کسب کنند. این موضوع حق مشتری تلقی می شود؛ اما در حال حاضر متاسفانه در حوزه کسب و کار صنعت بیمه، این رتبه بندی وجود ندارد و شرکت های بیمه بعضا ادعای گزاف دارند و همین امر باعث می شود که مشتریان دچار اشتباه شوند.

وی تاکید کرد: طبیعتا اگر شرکت های بیمه از بعد شاخص های مدنظر شرکت های رتبه بندی اعتباری ارزیابی و رتبه بندی شوند؛ مشتریان از اینکه با چه شرکتی در ارتباط هستند مطلع می شوند. به ویژه در صنعت بیمه، چون مشتریان، اموال و دارایی های خود را تحت پوشش قرار می دهند باید از این مسئله که شرکت می تواند از عهده تعهدات خود برآید یا خیر؛ اطمینان حاصل کنند.

اسدنژاد با بیان اینکه طبیعتا رتبه بندی مشتریان هم باید صورت گیرد؛ در اینباره افزود: در حال حاضر در صنعت بیمه، رتبه بندی مشتریان انجام نمی شود و همین امر باعث شده که متاسفانه بیمه گذارانی هر ساله شرکت بیمه خود را به دلیل بدهی های فراوان تغییر دهند.

این کارشناس ارشد صنعت بیمه درباره علل فعال نبودن و یا عملکرد نامناسب موسسات رتبه بندی اعتباری معتقد است: در بحث رتبه بندی بانک ها، در حدود 12 سال پیش یک شرکت رتبه بندی تاسیس شده است، البته در حوزه صنعت بیمه هم شرکت مشاوره رتبه بندی اعتباری ایران تشکیل شد که طبیعتا مدل بومی موسسات رتبه بندی خارجی است که تجربه نسبتا موفقی محسوب می شود؛ البته در حال حاضر این رتبه بندی فقط در حوزه مشتریان بانک ها انجام می شود.

اسدنژاد تصریح کرد: یکی از دلایل عملکرد نامناسب شرکت های بیمه به اعمال تحریم ها برمی گردد که در این راستا از مدت ها پیش امکان رتبه بندی شرکت بیمه ایران وجود نداشته است. علاوه براین شرکت های بیمه، شاخص های مد نظر برای بحث رتبه بندی را دارا نیستند و حتی به جرات می توان گفت که بسیاری از شرکت های بیمه حتی شاخص هایی که براساس آن رتبه بندی صورت می گیرد، نمی شناسند.

به گفته وی؛ عدم شفافیت، نبود ساختارهای مناسب برای انجام امور بیمه ای و مالی و نبود رغبت کافی از جمله مواردی است که باعث شده شرکت های بیمه به بحث رتبه بندی ورود پیدا نکنند.

اسدنژاد در پاسخ به این پرسش که آبا با فعالیت موسسات اعبتارسنجی خارجی در ایران موافقید یا خیر؛ به اخبار پولی مالی گفت: همانطور که صنعت بیمه و بانک در گذشته به کشور وارد شد، به تدریج موسسات رتبه بندی اعتباری هم باید در کشور تاسیس شوند، و در این میان هم تا با شرکت های خارجی مواجه نشویم؛ فرهنگ رتبه بندی و فرهنگ شفافیت در کشور ایجاد نخواهد شد.

وی با بیان اینکه بحث مدیریت ریسک در صنعت بیمه و بانک بسیار حائز اهمیت است؛ اظهار داشت: اگر شرکت های رتبه بندی خارجی، شرکت های ایرانی را در فضای کسب و کار مورد ارزیابی و سنجش قرار ندهند؛ مطمئنا ما در مدیریت ریسک و بحث شفافیت خواهیم لنگید.

اسدنژاد تاکید کرد: قطعا باید از ورود شرکت های اعتبارسنجی خارجی به کشور استقبال شود؛ منتهی نه بی محابا، بلکه در این راستا باید تمرینات مقدماتی صورت گیرد.

اسدنژاد ادامه داد: لازم است شرکتی چون شرکت مشاوره رتبه بندی اعتباری ایران به طور مقدماتی شاخص هایی که مدنظر موسسات بین الملی است را در کشور پیاده سازی کند. همچنین قبل از ورورد به بحث اصلی رتبه بندی باید یک نهاد این مسئولیت را بر عهده بگیرد؛ به عنوان مثال در صنعت بیمه، بیمه مرکزی براساس شاخص های مورد نظر شرکت های بیمه را رتبه بندی کند و یا در شبکه بانکی، بانک مرکزی به این امر اهتمام ورزد.